Εκτός από ψεκασμένοι, είμαστε και ματιασμένοι.
Αλλιώς δεν μπορώ να δικαιολογήσω την πολιτική αποχαύνωση στην οποία έχουμε
περιέλθει τελευταία, αδιαφορώντας για θέματα ουσίας. Θέματα που αφορούν την
επιβίωσή μας. Δεν αναφέρομαι στους τεμενάδες προς την ωραία του Λιβάνου. Στο
κάτω κάτω δεν συχνάζουν εύκολα τέτοια ουρί του παραδείσου σε πρωθυπουργικά
γραφεία. Οπότε μπορώ να δικαιολογήσω τον έντονο επαρχιωτισμό, τις αμηχανίες, τα
γελάκια και τις πατατιές της`Ολγας. Αλλά ως εκεί. Γιατί εκείνο που θα πρέπει να
συζητήσουμε με το ανάλογο σοβαρό ύφος είναι το τί συμβαίνει στη γειτονιά μας.
Ειδικά τώρα που στη γειτονική Αλβανία ενισχύεται
ο γνωστός μεγαλοϊδεατισμός. Δεν είναι τυχαίο -
εκτός αν είναι μουρλός ο άνθρωπος -
ότι ο αδελφός του Εντι Ράμα
“προσγείωσε” στο γήπεδο της Σερβίας κατά τη διάρκεια του αγώνα Αλβανία -
Σερβία τη γνωστή αλβανική σημαία. Μια σημαία, φίλοι μου, όπου η Αλβανία
ενσωματώνει την Κέρκυρα, την `Ηπειρο, το Κόσσοβο και όχι μόνο. Οπως επίσης δεν
είναι τυχαία η επίθεση Αλβανών εθνικιστών σε μειονοτικά χωριά της Β. Ηπείρου.
Στο σκηνικό αυτό να προστεθεί η άφιξη του κ. Νίμιτς με τον κομψό φάκελό του υπό
μάλης, όπου βεβαίως θα προτείνει ένα
ακόμη όνομα για τα Σκόπια, με το οποίο προφανώς θα στραβώσουμε, δεδομένου ότι
τα μυαλά μας έχουν πάρει αέρα, πότε με την Αμφίπολη, πότε με τις Αιγές, λες και
στις μεγάλες διενέξεις παίζουν ρόλο τα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης.
Πέραν τούτων, θα ήταν αφελές να μην προστεθεί στην εικόνα η λυσσαλέα αντίδραση
του τουρκικού κράτους εναντίον των διωκώμενων Κούρδων, τη στιγμή που ο
ισλαμικός στρατός πλησιάζει απελπιστικά τη Βαγδάτη.
Παρ' όλα
αυτά η κυβέρνηση επί της ουσίας σιωπά, υποβαθμίζοντας τα πάντα, για έναν και
μοναδικό λόγο: πρέπει να βρει τα κουκιά να βγάλει πρόεδρο και να αποφύγει τις
εκλογές. Πάνω εκεί ακριβώς καταλαμβάνεται από κρίσεις λαϊκισμού, δεσμεύεται για
θέματα που δεν πολυκατέχει και δεν πολυορίζει, με αποτέλεσμα να οδηγήσει χθες
και σήμερα το χρηματιστήριο σε μια άνευ προηγουμένου βουτιά και να δει κλαίουσα
το επιτόκιο των δεκαετών ομολόγων να κτυπάει 7+ ! Ελλειψη εμπιστοσύνης των
αγορών και των Ευρωπαίων δανειστών; Ε, μάλλον. Ποιος είπε ότι θα μας αφήσουν να
κάνουμε τις δικές μας ματσακονιές; Από την άλλη βλέπουμε την Πορτογαλία να
δανείζεται με 3% , την Ισπανία με 2 και
την Ιταλία με 2+.
Πολλοί διατείνονται ότι το ελληνικό χρηματιστήριο
συμπαρέσυρε τα ευρωπαϊκά. Αυτή είναι ίσως η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή
σχετίζεται με δύο σημαντικά γεγονότα : τη συζήτηση για την ύφεση στην οποίαν
εισέρχεται η γερμανική οικονομία και στο ότι οι οίκοι αξιολόγησης απειλούν
ευθέως τη Γαλλία, της οποίας ο προϋπολογισμός - κατά τις Βρυξέλλες - μπάζει από
παντού.
Όσοι τολμούν να ασκούν πολιτική σε εποχές τέτοιας
μεγάλης δυστοκίας, θα πρέπει να συνυπολογίζουν στο πλάνο τους ακόμη και την πιο
μικρή λεπτομέρεια. Γιατί ο διάβολος, ως
γνωστόν, κρύβεται στη λεπτομέρεια. Οι δικοί μας φαίνεται ότι επιχειρούν να
κλείσουν συμφωνία μαζί του, μπας και τη γλυτώσουν. Κομμάτι δύσκολο το βρίσκω.
http://ritsmascorner.eu/content/editorial-40
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου