Ακατάλληλες πολιτικές ηγεσίες καταστρέφουν τη χώρα
Ζητείται απάντηση στην εξαθλίωση
Είναι
φανερό ότι η χώρα δεν κυβερνάται από το πολιτικό της προσωπικό. Αυτό,
υπό τη μορφή τρικομματικής κυβέρνησης, καλείται να εφαρμόσει όλα όσα
υπέγραψε και συνομολόγησε με την «τρόικα», αλλά και έφερε στη Βουλή για
να ψηφιστούν και να αποτελέσουν νόμο του κράτους.
Από την ώρα που αυτό συνέβη, η Ελλάδα τέθηκε υπό διεθνή επιτροπεία, με αποτέλεσμα πολιτική της να αποτελούν μόνο οι φοροεπιδρομές, τα χαράτσια, η τιμωρία της μικρής ιδιοκτησίας, οι συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και όλα όσα συνθέτουν το σκηνικό τής καθημερινής αναπτυσσόμενης αθλιότητας.
Η χώρα εντάχθηκε από τα καθεστωτικά κόμματα
σε διαδικασία ελέγχου από τρίτες δυνάμεις στο όνομα της παραμονής στο
ευρώ: στην πραγματικότητα, στο όνομα παραμονής σε ένα σύστημα που
καθορίζουν η Γερμανία και οι δορυφόροι της. Καμιά άλλη πολιτική δεν
εξετάστηκε και δεν μπήκε στο τραπέζι ούτε ως διαπραγμάτευση με τους
τεχνοκράτες δολοφόνους του ΔΝΤ και των τραπεζών.
Οι άνθρωποι και η χώρα
δεν θα αντέξουν (ήδη δεν αντέχουν) να ζήσουν με μισθούς Βουλγαρίας, την
ώρα που οι ανειλημμένες υποχρεώσεις τους αντιστοιχούν στα εισοδήματα που
είχαν το 2009. Αυτά τα εισοδήματα για τα οποία πρέπει σήμερα να νιώθουν
ένοχοι, όπως διδάσκουν και λένε από τα ΜΜΕ οι εκπρόσωποι του συστήματος
και οι δημοσιογραφικοί τους ντελάληδες, γιατί, λέει, έβγαζαν πολλά
χωρίς να παράγουν ανάλογα! Η παράνοια αυτή, που είναι απλώς μια τεράστια
απάτη του συστήματος, έχει στόχο την ενοχοποίηση των ανθρώπων και τη
μεταφορά των ευθυνών του συστήματος σε αυτούς. Λες και μπορούσαν οι
πολίτες να ξέρουν τα πραγματικά (αν είναι πραγματικά) οικονομικά μεγέθη,
τις αντοχές του κράτους, τα όρια της οικονομίας.
Ακόμα κι αν είναι
σωστό το πρόγραμμα των δανειστών (που δεν είναι, σύμφωνα με τις
παραδοχές του ίδιου του Τόμσεν και της προϊσταμένης του Κριστίν
Λαγκάρντ) για την Ελλάδα, πώς άραγε θα αποπληρώσουμε το χρέος μας (άλλη
κουβέντα αυτό, ως προς το πραγματικό χρέος και το πώς δημιουργήθηκε...)
όταν κόβονται συνεχώς τα εισοδήματα και φορολογούνται όλα όσα μπορούν να
αποφέρουν κέρδος; Μήπως ο πραγματικός τους στόχος είναι η εξαθλίωση του
ελληνικού λαού και η πλήρης μετατροπή της Ελλάδας σε εξαρτώμενη
χώρα/αποικία;
Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στη βρετανική εφημερίδα
«Γκάρντιαν» (ανάρτηση στο site της εφημερίδας στις 16 Ιανουαρίου 2013) ο
σλοβένος φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ επισημαίνει την ακαταλληλότητα των
πολιτικών ηγεσιών να ελέγξουν «τη δημοκρατία των αγορών» που, βέβαια, οι
ίδιες δημιούργησαν: «Στη δυτική Ευρώπη γινόμαστε μάρτυρες μιας
αυξανόμενης ανικανότητας της ηγετικής ελίτ – γνωρίζουν όλο και λιγότερο
πώς να διοικούν. Δείτε, για παράδειγμα, πώς η Ευρώπη αντιμετωπίζει την
κρίση στην Ελλάδα: ασκούν πιέσεις στη χώρα για να αποπληρώσει τα δάνειά
της και την ίδια στιγμή καταστρέφουν την οικονομία της επιβάλλοντας
πολιτικές λιτότητας, καθιστώντας τα δάνεια της Ελλάδας απίθανο να
αποπληρωθούν». Προκύπτει εξ αυτού το εύλογο ερώτημα μήπως απέναντι στην
αμηχανία, τον φόβο και την απραξία, είναι προτιμότερη η –οποιαδήποτε–
αντίδραση, μια και οι ηγεσίες δεν μπορούν και δεν θέλουν να
αντιμετωπίσουν τη δικτατορία των αγορών. Γράφει στο ίδιο άρθρο ο Ζίζεκ:
«Και εδώ έγκειται το πραγματικό μήνυμα των “παράλογων” λαϊκών
διαδηλώσεων σε όλη την Ευρώπη: Οι διαδηλωτές ξέρουν πολύ καλά τι είναι
αυτό που δεν ξέρουν. Δεν υποκρίνονται ότι έχουν άμεσες και εύκολες
λύσεις. Αλλά το ένστικτό τους, τους λέει ότι δεν κάνουν λάθος – πως
αυτοί που είναι στην εξουσία επίσης δεν ξέρουν ποια είναι η λύση. Στην
Ευρώπη σήμερα, οι τυφλοί ηγεμονεύουν τους τυφλούς».
Στις περιπτώσεις αυτές οι ανεπαρκείς και εξαρτημένες πολιτικές ηγεσίες αντικαθίστανται από άλλες που καλούνται να αποδείξουν ότι δεν πάσχουν από τις ίδιες νόσους. Το βέβαιο είναι ότι οι λύσεις έρχονται από αυτούς που καλούνται σε παρανοϊκές περικοπές, σε μιζέρια και εξαθλίωση. Είναι θέμα χρόνου.
Στις περιπτώσεις αυτές οι ανεπαρκείς και εξαρτημένες πολιτικές ηγεσίες αντικαθίστανται από άλλες που καλούνται να αποδείξουν ότι δεν πάσχουν από τις ίδιες νόσους. Το βέβαιο είναι ότι οι λύσεις έρχονται από αυτούς που καλούνται σε παρανοϊκές περικοπές, σε μιζέρια και εξαθλίωση. Είναι θέμα χρόνου.
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=82319&colid=29&dt=2013-02-03%200:0:0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου