ΡΙΤΣΑ ΜΑΣΟΥΡΑ : Αναζητείται ηθικό ανάστημα

 Αναζητείται ηθικό ανάστημα

Ανώτατοι ξένοι αξιωματούχοι, σχεδόν ανερυθυρίαστα παραδέχονται ότι το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας υπήρξε υπέρ το δέον αυστηρό και με πολλά μικρά ή μεγάλα λάθη. Κάποιοι μάλιστα δηλώνουν ότι ξεπέρασε σε έμπνευση τις θεραπείες - σοκ των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ. Αυτή η παραδοχή σε συνδυασμό με τη σκληρή στάση του ευρωκοινοβουλίου έναντι της Τρόικας - με τις γνωστές παρενέργειες επί ελληνικού εδάφους τις τελευταίες ημέρες - αλλά και τις large δηλώσεις του Μπαρόζο χθες θα πρέπει να έχουν ταρακουνήσει αρκετά τα μεγάλα κέντρα λήψεως αποφάσεων. 

Κανείς δεν περίμενει ανατροπές ή συγγνώμες ή οτιδήποτε θα έθετε σε κίνδυνο το ωραίο παραμύθι της αυστηρής προτεσταντικής λιτότητας. Περιμένει όμως μικρές διορθωτικές κινήσεις που μπορεί να ξεκινούν από μια πολύ καλύτερη διευθέτηση του χρέους, αλλαγή τακτικής εν όψει του δημοσιονομικού κενού εως και δυναμικές μεθοδεύσεις ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας. Σε κατ’ιδίαν συζητήσεις στις Βρυξέλλες, τέτοιου είδους κουβέντες γίνονται, αλλά ως εκεί. 

Η αγωνία των Ευρωπαίων ηγετών για τις ευρωεκλογές και τη μελλοντική εικόνα του ευρωκοινοβουλίου, το οποίο θα πλημμυρίσει από ευρωσκεπτικιστές είναι τεράστια, γι αυτό και επιχειρείται να δοθεί η εντύπωση ότι για το ελληνικό πρόβλημα (τουλάχιστον) θα κατατεθεί μια ευνοϊκότερη της σημερινής πρόταση. Βεβαίως, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, ο κοινός νους αντιλαμβάνεται πως η Ευρώπη με τη σημερινή της μορφή και τις σημερινές της φοβίες δεν μπορεί να κάνει ούτε ένα βήμα μπροστά, προκειμένου να γίνει μήτρα εμπιστοσύνης για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Με εξαίρεση τη Γερμανία (για τους γνωστούς λόγους) οι άλλοι λαοί στενάζουν κάτω από τα αυστηρά προγράμματα λιτότητας που οδηγούν στα ύψη την ανεργία και σε δραματική πτώση την κατανάλωση, ακινητοποιώντας ουσιαστικά τις οικονομίες. Επομένως, κάτι πρέπει να αλλάξει και μάλιστα σύντομα. Μπορεί να μην είναι σε επίπεδο πρακτικών ζητημάτων, παρ' ότι οι λαοί το χρειάζονται και μάλιστα τώρα. Μπορεί όμως να είναι σε επίπεδο κοινού οράματος για την Ευρώπη του μέλλοντος, όπου οι λαοί και οι κοινωνίες θα έχουν λόγο και δεν θα είναι απλώς αριθμοί σε μικροσκοπικά κουτάκια.  Ενα τέτοιο όραμα, όμως, θέλει πρωτίστως μεγάλο ηθικό ανάστημα και δεν ξέρω πού μπορούμε να το αναζητήσουμε.

http://ritsmascorner.eu/content/editorial-14