ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ
"...... Πόσο υπέφεραν για να εξασφαλίσουν σε μας την... ευκολία να μαϊμουδίζουμε ανώφελους ξενοφερμένους τρόπους ζωής.
Πόσα βάσανα πέρασαν, για να προσφέρουν σε μας τη δυνατότητα να περιφρονούμε τους λεβέντικους χορούς τους και να κλείνουμε θρασύτητα τα ραδιόφωνα μας όταν ακούμε τα τραγούδια τους πού ιστοράνε τους καημούς τους.
Πόσο μάτωσαν, για να μας δώσουν την ευκαιρία να μπασταρδεύουμε την αισθαντική όσο και ρωμαλέα γλώσσα μας με κοινότοπες Αγγλοσαξονικές κραξιές.
Πόσο πάλεψαν, για να έχουν το ελεύθερο οι καλλιτέχνισσες μας κι οι νεαρές της εποχής να μεταβάλουν τα ελληνορθόδοξα ονόματα τους σε δισύλλαβες ξενικές σάχλες.
Πόσο πόνεσαν, για να εξασφαλίσουν τη φτηνή επίδειξη στους «σνομπ» και σε μερικές εκφωνήτριες της τηλεόρασης μας να μιλάνε τα... συμβατικά «ελληνικά» τους μ' ένα «αξάν», πού δείχνει πώς μόλις, προ ολίγων λεπτών, εγκατέλειψαν τις βορεινές πατρίδες τους κι έπεσαν με... αλεξίπτωτο ανάμεσα μας.
Πόσο μόχθησαν, για να μας χαρίσουν την «ψυχαγωγία» ν’ ανακατεύουμε ανάρμοστα τα ονόματα και τις ηρωικές τους πράξεις στα «ελαφρά» κι ανούσια τραγούδια μας.
Πόσο τυραννήθηκαν, για να μας επιτρέπεται να διακοσμούμε την αιώνια πρωτεύουσα μας την ΑΘΗΝΑ μας, με φωτεινές διαφημίσεις και ταμπέλες τέτοιες πού σαν τις βλέπεις τη νύχτα θαρρείς πώς βρίσκεται σ' αλλοεθνή μεγαλόπολη.
Πόσο μαρτύρησαν, για να μπορούν πολλοί να κοκορεύονται πώς ξέρουν την Ευρώπη όπως την τσέπη τους, μα δεν πάτησαν ποτέ στο Μεσολόγγι και στους άλλους ιερούς τόπους της θυσίας των προγόνων μας.
Πόσο μόχθησαν, για να μπορούν οι νεαροί της εποχής μας να καμαρώνουν πώς είναι «ολόφτυστοι» απόγονοι εκείνων μια και... τρέφουν πλουσιοπάροχα τα λερωμένα τους μαλλιά και γένια.
Πόσο αίμα χύσανε στο όνομα του σταυρού καί τής πίστης μας, για να μπορούν ανενόχλητα τα διάφορα «δόγματα» να ψαρεύουν οπαδούς από τους πιστούς μας.
Πόσα βόλια σφηνώθηκαν στα κορμιά τους, στην προσπάθεια τους να περισώσουν τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς, για να βλέπουμε εμείς αδιάφοροι τους ψευτοαρχαιολόγους αρχαιοκάπηλους να τους ξαφρίζουν.
Και, με δύο λόγια, τί δεν υπέστησαν για να εξασφαλίσουν σε μας το δικαίωμα να αγνοούμε το τίμημα της θυσίας τους! Κι όλα αυτά τα κάνουμε για να φανούμε «πολιτισμένοι», να δανειστούμε «μεγαλείο». Εμείς, πού στις κρισιμότερες στιγμές της πορείας της ανθρωπότητας τη συγκρατήσαμε να μην κατρακυλήσει στη βαρβαρότητα απ' όπου — με πόσες θυσίες! — την ανασύραμε!.."
Απόσπασμα από το Διήγημα του ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΥ
"Μια απόγονος"
από τη "Φιλολογική Πρωτοχρονιά 2000)
Η εικόνα προέρχεται από το :
freskoprama.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου