Η Σφαγή του Διστόμου (10 ΙΟΥΝΙΟΥ 1944)

Στο Δίστομο του νομού Βοιωτίας έγινε κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο μια εκ των μεγαλύτερων σφαγών αμάχων από τις Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Στις 10 Ιουνίου του 1944 ο Fritz Laufenbach, λοχαγός των SS του 2ου λόχου του 1ου τάγματος του 7ου τεθωρακισμένου συντάγματος της αστυνομίας SS, έλαβε διαταγή να μετακινήσει τον λόχο του από την Λειβαδιά προς το Δίστομο, Στείρι και Κυριάκι με σκοπό τον εντοπισμό ανταρτών στην δυτική πλευρά του Ελικώνα. Σαν δόλωμα οι Γερμανοί είχαν 2 επιταγμένα Ελληνικά φορτηγά γεμάτα με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε χωρικούς, που προπορεύονταν της κύριας φάλαγγας. Ταυτόχρονα ο 10ος και 11ος λόχος του 3ου τάγματος από την Άμφισσα κατευθυνόταν προς το Δίστομο για να συναντήσουν τον 2ο λόχο. Οι 3 λόχοι συναντήθηκαν χωρίς να έχουν εντοπίσει αντάρτες εκτός από 18 παιδιά που κρύβονταν σε γύρω στάνες. Έξι από τα παιδιά που προσπάθησαν να δραπετεύσουν εκτελέστηκαν. Οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και εκφοβίζοντας τους χωρικούς έμαθαν ότι υπήρχαν αντάρτες στο Στείρι. Ο 2ος λόχος κατευθύνθηκε προς τα εκεί και στην θέση Λιθαράκι ,περιοχή του Στειρίου έπεσε σε ενέδρα των ανταρτών του 11ου λόχου του 3ου τάγματος του 34ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Η μάχη του Στειρίου ήταν σκληρή και κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση. Οι απώλειες των Γερμανών ήταν περίπου 40 νεκροί και των ανταρτών 1.

Η μάχη του Στειρίου

Το πρωί του Σαββάτου της 10ης Ιουνίου του 1944 οι δυνάμεις του 11ου Λόχου του ΙΙΙ/34 τάγματος του ΕΛΑΣ με Διοικητή τον Λοχαγό Χριστόφορο παίρνοντας εντολή έφυγαν από το Κυριάκι και κατέβηκαν στο Στείρι, περιμένοντας τις επίλεκτες δυνάμεις των Γερμανών που είχαν διαταχθεί από την Λιβαδειά και την Άμφισσα να έλθουν με σκοπό την τρομοκράτηση και εκφοβισμό του πληθυσμού του Διστόμου, αλλά και του Στειρίου και του Κυριακίου . Εκείνη την χρονική περίοδο πολλοί κάτοικοι των χωριών αυτών ήσαν οργανωμένοι στο ΕΑΜ και βοηθούσαν τον ΕΛΑΣ στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας ,ενώ το Γ΄ Ράιχ είχε υποστεί σημαντικές ήττες τόσο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.

Οι αντάρτες φτάνοντας στο Στείρι επέλεξαν το κατάλληλο σημείο στήνοντας ενέδρα με τρεις διμοιρίες στη θέση Λιθαράκι 1,5 χιλιόμετρο πριν το χωριό περιμένοντας τους Γερμανούς. Οι Γερμανοί φθάνοντας στο Δίστομο και τρομοκρατώντας τους κατοίκους απόσπασαν την πληροφορία ότι υπάρχουν αντάρτες στο Στείρι. Έτσι πριν τις 12:00 το μεσημέρι, 4 γερμανικά και 2 επιταγμένα ελληνικά φορτηγά γεμάτα με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε χωρικούς για να μην κινήσουν υποψίες , έφυγαν από το Δίστομο με προορισμό το Στείρι με σκοπό να συνεχίσουν και εκεί τα ίδια (βιαιοπραγίες, εκφοβισμό και εκτελέσεις του πληθυσμού).Η μάχη κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση . Οι απώλειες των Γερμανών ήταν περίπου 40 νεκροί άνδρες, μεταξύ αυτών και ένας αξιωματικός που εκτελούσε χρέη μεταφραστή, ο οποίος μεταφέρθηκε τραυματισμένος και πέθανε στο Δίστομο ενώ των Ελλήνων 15 νεκροί.

Έτσι τελείωσε η μάχη αυτή με οδυνηρές απώλειες για τους Γερμανούς αλλά και για τον άμαχο και αθώο πληθυσμό του γειτονικού χωριού.

Η Σφαγή του Διστόμου

Μετά την μάχη οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και σε αντίποινα για τις απώλειές τους άρχισαν την σφαγή όσων κατοίκων έβρισκαν στο χωριό. Η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε δεν ξεχώριζαν από το μακελειό ούτε τα γυναικόπαιδα ούτε τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν. Η σφαγή σταμάτησε μόνον όταν νύχτωσε και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Λειβαδιά, αφού πρώτα έκαψαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Eλβετού George Wehrly ο οποίος έφτασε στο Δίστομο μετά λίγες μέρες μιλάει για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.
Ένας από τους επί κεφαλής που θεωρήθηκε υπεύθυνος για την σφαγή στο Δίστομο Χανς Τσάμπελ (Hans Zampel) μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη στην Γαλλία και εκδόθηκε στην Ελλάδα. Στην πορεία ζητήθηκε η μεταφορά του στην Γερμανία για τις εκεί έρευνες όπου και παρέμεινε. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες ζει ως σήμερα ελεύθερος.


Ο λοχαγός των SS Φριτς Λάουτενμπαχ (Fritz Lautenbach) είναι ο άνθρωπος που εκτέλεσε την εντολή και συνέταξε την σχετική ψευδή αναφορά. Η αναφορά του Lautenbach αμφισβητήθηκε άμεσα από τον επίσης αυτόπτη μάρτυρα της μυστικης αστυνομίας, Georg Koch, o οποίος συνόδευε την αποστολή

Πηγές

Εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση, λήμμα Δίστομο

wikipedia

Διαβάστε επίσης την ανάρτηση μας : Εμείς οι "απολίτιστοι" Έλληνες 
( http://boraeinai.blogspot.gr/2012/02/e.html) 

 

Δίστομο πρός Αθήνα: 

"Απαιτήστε αποζημίωση από την Γερμανία Τώρα!"

‘Απαιτήστε Δικαίωση  Τώρα! Απαιτήστε αποζημίωση από την Γερμανία Τώρα!» Με αυτή απαίτηση – προτροπή κλείνουν την ανοιχτή επιστολή που ενέκριναν σήμερα και θα στείλουν τη νέα ελληνική κυβέρνηση ομάδα επιζώντων και  συγγενών των θυμάτων της ναζιστικής σφαγής του Διστόμου στις 10 Ιουνίου 1944 από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Η επιστολή κατατέθηκε  και απέσπασε την υποστήριξη της Γενικής Συνέλευσης των  Δημάρχων του Δικτύου Μαρτυρικών Πόλεων που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Μέγαρο, σήμερα , στο Δίστομο.Παρόντες στην συνάντηση ήταν και μέλη της ομάδας Γερμανών δικηγόρων της ομάδας »ΑΚ Δίστομο – Αμβούργο».

 Το πλήρες κείμενο της Ανοιχτής Επιστολής είναι το εξής:

»Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο: Δικαίωση Τώρα!- Αποζημίωση τώρα!

Από την εποχή της συμφωνίας των Παρισίων του 1946 σχετικά με τις αποζημιώσεις πολέμου περιμένουμε μία αποζημίωση για τον πόνο και την οδύνη που μας προξένησε η γερμανική μονάδα των SS στις 10 Ιουνίου 1944. Τότε 218 κάτοικοι του Διστόμου, συγγενείς μας, πατέρες, μητέρες, αδέλφια, αδελφές και παιδιά έφυγαν βίαια από τη ζωή από ένα ακατάληπτο έγκλημα. Το χωριό μας ερημώθηκε. Ήταν ένα ανθρωπιστικό έγκλημα.

Περιμέναμε την τιμωρία των δραστών, αλλά δεν συνέβει τίποτα. Περιμέναμε να καταβληθούν αποζημιώσεις πολέμου, αλλά δεν συνέβει τίποτα. Η αποζημίωση είναι μια μορφή δικαίωσης των θυμάτων και τιμωρίας των ενόχων.

Όταν ο τότε δικηγόρος και νομάρχης Γιάννης  Σταμούλης κατέθεσε αγωγή στο όνομά μας για να υποχρεωθεί η Γερμανία να αναλάβει τουλάχιστον οικονομική ευθύνη, αρχίσαμε να ελπίζουμε. Όταν ο Άρειος Πάγος τον Μάιο του 2000 πήρε μία δίκαιη απόφαση και έκρινε ότι η Γερμανία δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τη δικαιολογία της κρατικής ασυλίας, ανακουφιστήκαμε. Περιμέναμε ότι η Γερμανία θα αναγνωρίσει την απόφαση. Αλλά με παρέμβαση της Γερμανίας αποφεύχθηκε η εκτέλεση της απόφασης στην Ελλάδα κι έτσι αναγκαστήκαμε να προσφύγουμε στα ιταλικά δικαστήρια. Μέχρι και το ανώτατο ιταλικό δικαστήριο μας δικαίωσε. Γιατί και το ανώτατο ιταλικό δικαστήριο αποφάσισε, ότι η Γερμανία δεν δικαιούται κρατικής ασυλίας για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Η Γερμανία προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εναντίον αυτών των αποφάσεων, κατόπιν απόφασης του οποίου, τον Φεβρουάριο του 2012, διαπιστώθηκε ότι: Δεν υπάρχει δικαιοσύνη για εμάς τους παθόντες του εγκλήματος, παρότι αναγνωρίζει ότι υπήρξε ανθρωπιστική Σφαγή στο Δίστομο και ότι υπάρχει θέμα αποζημίωσης, Όμως και το Διεθνές Δικαστήριο μας παρέπεμψε σε εσάς, στην δική μας κυβέρνηση, ώστε να απαιτήσετε – διακρατικά- αποζημίωση για τα εγκλήματα πολέμου. Ήδη επισήμως το ελληνικό κράτος έχει πάρει θέση ότι το θέμα των διεκδικήσεων  είναι ανοιχτό για την ελληνική πολιτεία.

Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο!

Απαιτήστε Δικαίωση – Τώρα! Απαιτήστε αποζημίωση από την Γερμανία – Τώρα! Για το Δίστομο αλλά και για όλα τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έχουν γίνει στην χώρα μας από τα  γερμανικά στρατεύματα κατοχής.Δίστομο 09-06-2012»

http://www.prionokordela.gr/ellada/distomo-pros-athina-apaitiste-apozimiosi-apo-tin-germania-tora/