Translate -TRANSLATE -

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ



ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ
Οι Τσάμηδες και η ιταλική επίθεση
Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΓΚΟΤΟΒΟΥ
Με όσα συμβαίνουν στην Αλβανία είναι ευκαιρία να θυμίσουμε τον ρόλο που έπαιξαν στην ιταλική επίθεση του 1940 κατά της Ελλάδας ηγετικοί παράγοντες των μουσουλμάνων Τσάμηδων της Θεσπρωτίας, ειδικά τώρα που ο αλβανικός σοβινισμός εμφανίζει κοινά σημεία με τον τότε αλβανικό αλυτρωτισμό.


Θα αφήσουμε να μιλήσει για τον ρόλο αυτό, εβδομήντα και πλέον χρόνια μετά, ο μοίραρχος Ευστρ. Ζάκκας, που το 1948 συντάσσει εκτενέστατη έκθεση για τα εγκλήματα των μουσουλμάνων Τσάμηδων της Θεσπρωτίας, άγνωστη δυστυχώς μέχρι σήμερα στους περισσότερους Έλληνες. Στην έκθεση αυτή γράφει:
«Τα δύο πρώτα εισβαλόντα εις Σαγιάδα και Φιλιάταις Θεσπρωτίας τας απογευματινάς ώρας της 28ης Οκτωβρίου 1940 Αλβανικά Τάγματα απετελούντο κυρίως εκ Μουσουλμάνων της Θεσπρωτίας, επικεφαλής δε αυτών ήσαν οι:
1) Αζίζ Τσιάμης εκ Ριάνιαρης – Κονισπόλεως – Τσαμουριάς – Β. Ηπείρου, 2) Σκενδέρ Τσιάμης, άλλοτε ονομαζόμενος Γεώργιος Καμμένος, εκ Μαλουνίου – Φιλιατών, Χριστιανός εξισλαμισθείς υπό του Χασάν Πιλάφη, οργάνου της Αλβανικής προπαγάνδας Καλπακίου – Φιλιατών.[…], 3) Μπράχο Τσαπούνι, εκ Λιόψης Φιλιατών, 4) Τζελάλ Τσαπούνι εκ Λιόψης – Φιλιατών, 5) Τζέλιο Ελμάζ εκ Λιόψης Φιλιατών και 6) Ζεϊνέλ Ισμαήλ εκ Λιόψης – Φιλιατών.
Τα δύο ταύτα τάγματα ηκολούθει κατά την εις την Ελλάδα εισβολήν των και ο κύριος οργανωτής αυτών Ρετζέπ Πλιάκος εκ Κονισπόλεως – Β. Ηπείρου.
Άμα τη εισβολή των επεδόθησαν κατ’ αρχήν εις διαρπαγάς και λεηλασίας των οικιών και καταστημάτων των χριστιανών κατοίκων. Εν συνεχεία επέβαλον εις τους Χριστιανούς ν’ αντικαταστήσουν τα καλύμματα της κεφαλής των (καπέλα) δι’ αλβανικών λευκών σκούφων. Ακολούθως δε επεδόθησαν εις εγκλήματα κατά της ελευθερίας, της σωματικής ακεραιότητος και της ζωής των χριστιανών, διά συλλήψεων, φυλακίσεων, αγρίων βασανισμών και φόνων.
Ευθύς μετά την είσοδον των άνω δύο ταγμάτων εισήλασεν εις το Ελληνικόν έδαφος, προερχόμενος εξ Αλβανίας, και ο εκ Θεσπρωτίας απανθρωπότερος και εγκληματικότερος πάντων των άλλων Νουρί Μπέη Ντίνος, ο οποίος υπήρξεν ο ιθύνων νους της εγκληματικής οργανώσεως και δράσεως κατά του χριστιανικού στοιχείου των Μουσουλμάνων της Θεσπρωτίας και περί ου γενήσεται λόγος και κατωτέρω, και εγκατεστάθη εις το χωρίον Λιόψη – Φιλιατών.
Εις αυτόν ήρχισαν, ευθύς αμέσως, προερχόμενοι και παρουσιαζόμενοι οι Τουρκαλβανοί Τσάμηδες της Θεσπρωτίας (Τσαμουργιάς) και τω εδήλουν την επιθυμίαν των να καταταγώσι εις τα υπ’ αυτού οργανούμενα τρομοκρατικά τουρκαλβανικά Τμήματα, μεθ’ ο εξωπλίζοντο υπ’ αυτού, τελούντος εις συνεννόησιν με τον εισβαλόντα Ιταλικόν στρατόν, παρά το πλευρόν του οποίου συνεπολέμησαν μετά δυσπεριγράπτου φανατισμού και αγριότητος. Προελαύνοντες μετά των ιταλικών στρατευμάτων, έφθασαν εις Ηγουμενίτσαν, πρωτεύουσαν του Νομού Θεσπρωτίας, έθεσαν πυρ εις τας οικίας και τα καταστήματα ταύτης και συνέλαβον και εξετέλεσαν ευθύς αμέσως πρώτον τον έμπορον Χρήστον Πιτούλην. Ακολούθως συνέλαβον τον έμπορον Ηγουμενίτσης Νικόλαον Δαφνιάν, παραδόντες αυτόν εις τους Ιταλούς, παρ’ ων απεστάλη εις Ρώμην της Ιταλίας, ένθα απεβίωσεν. Και εις τα εγκλήματα τα οποία διέπραξαν μετέπειτα κατά τον χρόνον της κατοχής οι Ιταλοί και οι Γερμανοί κατακτηταί συμμετείχον πάντοτε ως συνεργοί, και πρωτεργάται μάλιστα τας περισσοτέρας φοράς, οι Τουρκαλβανοί Τσάμηδες της Θεσπρωτίας, συλλαμβάνοντες ούτοι και παραδίδοντες εις τους Ιταλούς και τους Γερμανούς τους Χριστιανούς της Θεσπρωτίας, οίτινες ακολούθως εξετελούντο υπ’ αυτών. Αυτοί δε οι ίδιοι οι Τσάμηδες επεδίδοντο πάντοτε εις τας λεηλασίας των κατοικιών και των καταστημάτων (πλιάτσικο), διότι ήσαν μοναδικοί, ούτως ειπείν εκ παρορμητικής ιδιοσυστασίας προς τοιούτο έγκλημα.
Εν συνεχεία έφθασαν μέχρι Πέρδικας και Μαργαριτίου με επικεφαλής τον Γιασίν Σαντίκ, καταγόμενον εκ Θεσπρωτίας και εξελιχθέντα εις δεινόν τρομοκράτην κατά του χριστιανικού στοιχείου και επεδόθησαν και εκεί εις φόνους, λεηλασίας οικιών και καταστημάτων, εμπρησμούς, βιασμούς γυναικών και κορασίδων και αρπαγάς ατόμων χριστιανών. Ο Γιασίν Σαντίκ ούτος, διά ν’ αναφέρωμεν γεγονός χαρακτηριστικόν του εξάλλου μίσους του κατά του χριστιανικού στοιχείου, κατέκαυσε και την ιδίαν αυτού οικίαν, την οποίαν είχε πωλήσει όλως αβιάστως και αντί λίαν ικανοποιητικού τιμήματος εις τον χριστιανόν κτηνοτρόφον Νικόλαον Μάμον.»
Τον Ιούλιο του 1943 καταφθάνουν στη Θεσπρωτία τμήματα της γερμανικής Μεραρχίας Εντελβάις με αντικειμενικό στόχο να αποκρούσουν ενδεχόμενη συμμαχική απόβαση στα ηπειρωτικά παράλια. Η συνεργασία των Τσάμηδων με τη νέα κατοχική δύναμη όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά αναβαθμίζεται. Η βία κλιμακώνεται με την καταστροφή των χωριών του Φαναρίου τον Αύγουστο του 1943 και την εκτέλεση των 49 στην Παραμυθιά τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους. Η ελληνική διοίκηση στον νομό ουσιαστικά καταργείται και μεγάλο μέρος του χριστιανικού πληθυσμού είτε εξοντώνεται, είτε εκτοπίζεται, είτε εγκαταλείπει την περιοχή και κρύβεται στο Σούλι. Η Θεσπρωτία βρίσκεται μόλις ένα βήμα από την ένωση με τη Μεγάλη Αλβανία. Το βήμα όμως αυτό δεν θα γίνει ποτέ: Οι Γερμανοί οπισθοχωρούν και οι συνεργάτες τους μένουν μετέωροι. Και αναγκάζονται να περάσουν τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Είναι τα θύματα μιας τραγωδίας την οποία προκάλεσαν οι ίδιοι, υπολογίζοντας, στα τέσσερα χρόνια της Κατοχής, ότι θα παραμείνουν πάντα οι θύτες και ότι τα θύματα θα είναι διαρκώς οι άλλοι.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Τσάμηδες και Tσαμουριά
 Η ιστορική αλήθεια
Του Ιωάννη Αθ. Μπαλτζώη*
Το θέμα των Τσάμηδων,  κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια  στην Αλβανική πολιτική σκηνή, λόγω της πίεσης που ασκεί το κόμμα αλλά και οι λεγόμενες Τσάμικες οργανώσεις, δημιουργώντας αλυτρωτικές αντιλήψεις στην Αλβανική κοινωνία, αλλά και μια αναθεωρητική διάθεση της Αλβανίας, με την στήριξη και υποστήριξη, ποιανού άλλου, μα της Τουρκίας φυσικά, που υποδαυλίζει και υποστηρίζει (παντοιοτρόπως) τέτοιες αντιλήψεις και ενέργειες κατά της Ελλάδος. Έτσι ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε το εν λόγω θέμα και να δούμε τις μεγάλες αλήθειες που αποκρύπτονται και τα μεγάλα ψέματα που αναδύονται. Η παρακάτω ανάλυση είναι μέρος (Κεφάλαιο) της εργασίας του γράφοντος στο Μεταπτυχιακό του «Γεωπολιτική ανάλυση Γεωστρατηγική Σύνθεση και σπουδές Άμυνας και διεθνούς Ασφάλειας» του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Αλβανία
Η δημιουργία του Αλβανικού κράτους, σύμφωνα με τον καθηγητή Ιωάννη Μάζη απετέλεσε τον καρπό του ανταγωνισμού της Αυστρουγγαρίας, η οποία έχοντας μαζί με την Γερμανία επεκτατικές βλέψεις προς  το γεωπολιτικό σύμπλοκο της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, επεδίωκε την ανάσχεση των  της σλαβικής καθόδου προς την Αδριατική και την Μεσόγειο , όπως και την ανάσχεση των  αντιστοίχων επεκτατικών βλέψεων της Ιταλίας προς το αυτό γεωπολιτικό σύμπλοκο. Αλλά   οι ιταλικές βλέψεις ελέγχου του στομίου της Αδριατικής απαιτούσαν, από πλευράς Ρώμης, τον έλεγχο της Κέρκυρας και της Αλβανίας. Ταυτόσημες, σχετικά με την Αδριατική και την Μεσόγειο, άρα και ανταγωνιστικές ήσαν και οι βλέψεις της Σερβίας, που επεδίωκε προβολή ισχύος επί της Αλβανίας. Ακόμη θα πρέπει να αναφέρουμε και τις Ιταλικές βλέψεις που αφορούσαν την Κέρκυρα  και την Αλβανία, με σκοπό τον έλεγχο του άξονος Οτράντο – Αυλώνος, αλλά και της Νήσου Σάσσωνος, την οποία ονόμαζαν «Γιβραλτάρ της Αδριατικής», αλλά και των Διαποντίων Νήσων, με στόχευση τους εμπορευματικούς διαύλους.
Τα σύνορα του κράτους της Αλβανίας καθορίστηκαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (17 Δεκ. 1913). Στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος συμπεριελήφθη και τμήμα της Ηπείρου, το οποίο  από τότε ονομάσθηκε  «Βόρειος Ήπειρος», τμήμα της οποίας είχε ήδη απελευθερωθεί κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο (1912-13)  από τον Ελληνικό στρατό. [1] . Ο όρος «Βόρεια Ήπειρος» είχε έννοια πολιτική και διπλωματική, δηλώνοντας το τμήμα εκείνο του Ηπειρωτικού εδάφους «το κείμενο εκείθεν της γραμμής, των δια του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας του 1913 καθορισθέντων Ελληνοαλβανικών συνόρων»[2].
Με τις ενέργειες των Μεγάλων Δυνάμεων παραχωρήθηκε στο Αλβανικό κράτος μια περιοχή (Βόρεια Ήπειρος), όπου έγινε καταφανής παράβλεψη των δημογραφικών στοιχείων, με την πλειοψηφία των κατοίκων να είναι Έλληνες, με ισχυρά εθνική συνείδηση και μάλιστα αυτόχθονες!!!! Παρά του ότι είχαμε διανύσει μισή περίπου χιλιετία κατοχής και εξισλαμισμών, η ενιαία Ήπειρος στις αρχές του 20ου αιώνα εμφάνιζε Ελληνική πλειοψηφία. Σε τουρκική απογραφή του 1908, από τους 500.000 κατοίκους της Ηπείρου, οι 308.000 δήλωσαν Έλληνες Χριστιανοί[3] το 1914, η Διεθνής Επιτροπή Εθνολογικού Ελέγχου έδωσε στοιχεία που καταδείκνυαν την συντριπτική υπεροχή του Ελληνικού πληθυσμού.


Τσάμηδες - Τσαμουριά
Τσαμουριά ονομάζεται η περιοχή εκείνη της Ηπείρου, που εκτείνεται κατά μήκος της ακτής ανάμεσα στις εκβολές του ποταμού Αχέροντα και μέχρι το Βουθρωτό και ανατολικά μέχρι τους πρόποδες του όρους Ολύτσικας (Τόμαρος). Η περιοχή ταυτίζεται με τη Θεσπρωτία και ένα μικρό της τμήμα ανήκει σήμερα στην Αλβανία με κέντρο την κωμόπολη Κονίσπολη. Για την προέλευση της ονομασίας υπάρχουν πολλές εκδοχές. Η περισσότερο ανταποκρινόμενη στην πραγματικότητα φαίνεται να είναι η εκδοχή που κάνει λόγο για παραφθορά του ονόματος του ποταμού Θύαμις (Καλαμάς), με παραφθορά του με την πάροδο του χρόνου: Θύαμις, Θυάμις, Τσ(ι)άμης, δηλ. ο κάτοικος που βρίσκεται κοντά στον Θύαμη ποταμό, την Θυαμυρία (Θιαμουρία), την Τσ(ι)αμουριά. Στο ελληνικό τμήμα της Τσαμουριάς ζούσαν το 1923 περίπου 20.000 μουσουλμάνοι που είχαν την αλβανική ως μητρική γλώσσα. Για την καταγωγή των Τσάμηδων υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις.[4]
Στο θέμα των Τσάμηδων ενδιαφέρουσα  προσέγγιση είναι της Λέκτορος Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας και Αρχαιολογίας ΑΠΘ Ελευθερίας Κ. Μαντά, η οποία  κατάφερε να προσεγγίσει ένα σύνθετο και ευαίσθητο θέμα με προσοχή, συστηματικότητα και χαμηλούς τόνους.[5]  Κατά την Μαντά, οι Τσάμηδες ήταν ένας παραδοσιακός αγροτικός, συμπαγής και κλειστός πληθυσμός που για συγκυριακούς λόγους εξαιρέθηκε της ανταλλαγής του 1922. H συμβίωσή τους με το χριστιανικό στοιχείο της περιοχής υπήρξε εξαρχής προβληματική: η πολιτισμική διαφοροποίηση, οι κτηματικές διαφορές και η στάση του ελληνικού κράτους απέναντί τους, ενίσχυσαν την καχυποψία τους και επέτρεψαν τη δράση εξτρεμιστικών αλυτρωτικών στοιχείων στην Αλβανία. Πάνω εκεί βασίστηκε και η Ιταλία για να θέσει τσαμικό θέμα και να δικαιολογήσει την εισβολή του 1940.
Η υποχώρηση των Ιταλών και η επιστροφή των Ελλήνων κατοίκων έθεσε σε κίνηση μια δυναμική αντεκδικήσεων που κατέληξε στην εκδίωξη  των Τσάμηδων το 1944, από τις ανταρτικές ομάδες του ΕΔΕΣ, που κυριαρχούσαν στην περιοχή. Η Ιταλική, αρχικά, και η Γερμανική Κατοχή συνοδεύτηκαν από βία. Οι ηγέτες των Τσάμηδων αποδεδειγμένα συνεργάστηκαν με τις κατοχικές αρχές, καθ’ όλη την διάρκεια της κατοχής  και συμμετείχαν σε διώξεις, λεηλασίες,  καταστροφές, καταδόσεις  και μαζικές εκτελέσεις, η πιο γνωστή από τις οποίες υπήρξε η εκτέλεση 49 επιφανών κατοίκων (προκρίτων)  της Παραμυθιάς, τον Σεπτέμβριο 1943, γεγονός που συγκλόνισε και στιγμάτισε την συνείδηση των Ελλήνων κατοίκων και  έθεσε τους Τσάμηδες εκτός της Ελληνικής κοινωνίας της Θεσπρωτίας. Αυτό το γεγονός, το μίσος και την απέχθεια του τοπικού πληθυσμού εκμεταλλεύτηκαν οι τοπικοί ηγέτες του ΕΔΕΣ, καταγόμενοι από την ευρύτερη περιοχή, οι οποίοι έδρασαν με υπερβάλλοντα ενθουσιασμό και με πρωτοβουλίες που αγνοούσε η ηγεσία του ΕΔΕΣ, πλην όμως δεν το απέτρεψε.  Παρόλο που ο ΕΔΕΣ ήταν μια αποκεντρωμένη οργάνωση όπου, αντίθετα με το EAM, η κεντρική διοίκηση δύσκολα έλεγχε τους τοπικούς οπλαρχηγούς, τίποτε δεν δείχνει ότι η ηγεσία του είχε την παραμικρή (και πραγματική) διάθεση να τους συγκρατήσει. Η κοινωνική-τοπική-ιστορική-πολιτική συγκυρία τον Σεπτέμβριο του 1944 επέτρεπε την «τελική λύση» του τσαμικού ζητήματος στην περιοχή της Θεσπρωτίας. Με την εκδίωξη των Τσάμηδων από την περιοχή της Θεσπρωτίας, οι περιουσίες των διαμοιράστηκαν δια κλήρου στους Έλληνες κατοίκους.[6]


Ένοπλα τμήματα Τσάμηδων στην Θεσπρωτία, επιθεωρούνται από Γερμανό Αξιωματικό.

Είναι δεδομένο από τις ιστορικές μαρτυρίες των κατοίκων της Θεσπρωτίας ότι οι Τσάμηδες ποτέ δεν αισθάνθηκαν Έλληνες.
Και όταν κατά την Ιταλική επίθεση της 28 Οκτωβρίου ο Ελληνικός Στρατός υποχώρησε στο Νότιο Τομέα, οι Τσάμηδες αποτέλεσαν την εμπροσθοφυλακή του Ιταλικού Στρατού. Με γιορτές και πανηγύρια ύψωσαν στο Μαργαρίτι την Αλβανική σημαία. Με την αντεπίθεση του Ελληνικού Στρατού και την υποχώρηση των Ιταλών οι ένοπλοι Τσάμηδες, πυροβολώντας από τα νώτα τα προελαύνοντα Ελληνικά τμήματα, προξένησαν πολλά θύματα εις αυτά. Για τα διαπραχθέντα αδικήματα από τους Τσάμηδες κατά την διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων το Ελληνικό Κράτος έδειξε μεγαλοψυχία και γενναιοφροσύνη. Κατά την Κατοχή τάχθηκαν ανεπιφύλακτα όλοι στο πλευρό του Ιταλικού Στρατού Κατοχής, με την ελπίδα, ότι θα αποσπάσουν την συγκατάθεση της Ιταλικής Κυβερνήσεως για ενσωμάτωση της Θεσπρωτίας στο Αλβανικό Κράτος.
Στα τρία χρόνια της Κατοχής οι Τσάμηδες βοηθούσαν με ένοπλα τμήματα τα Ιταλικά κι αργότερα τα Γερμανικά στρατεύματα στις επιχειρήσεις εναντίον των Ελλήνων ανταρτών. Προέβησαν κατά το χρονικό αυτό διάστημα σε ανομολόγητα εγκλήματα κατά του χριστιανικού στοιχείου της περιοχής. Οι αναρίθμητοι φόνοι, οι βιασμοί των γυναικών, οι πυρπολήσεις των σπιτιών, η κλοπή ολοκλήρων ποιμνίων και άλλων κινητών πραγμάτων, ήταν συνηθισμένες πράξεις. Μεταξύ άλλων φόνευσαν και το Νομάρχη Θεσπρωτίας.
Στις 29-9-1943, ύστερα από την απόφαση της Τσάμικης ηγεσίας, της Μιντζιλισί Ινταρέ, αποφασίζεται ο “αποκεφαλισμός” της Ελληνικής ηγεσίας της περιοχής. Επιλεκτικά, συλλαμβάνονται πενήντα δύο Έλληνες και δεμένοι οδηγούνται ενάμισι χιλιόμετρο έξω από την Παραμυθιά, στον Αη Γιώργη, με συνοδεία πενήντα Τσάμηδων και δεκαπέντε Γερμανών. Ο επικεφαλής Γερμανός αξιωματικός γλυτώνει τρεις και εκτελούνται οι υπόλοιποι σαράντα εννιά. Παπάς, γιατρός, Γυμνασιάρχης, Σχολάρχης, Δήμαρχος, καθηγητές, δάσκαλοι, επιχειρηματίες, αγρότες, έπεσαν τραγουδώντας το “Γέρο Δήμο” και το “Έχε γεια”. Την ίδια μέρα της εκτέλεσης μπαίνει στην Παραμυθιά ο καινούργιος Δεσπότης Δωρόθεος, παρόλο που ο Πρόεδρος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, Ελβετός Μπίκελ, τον προέτρεπε να μη πάει. Κανένας Χριστιανός δεν παραβρέθηκε στην υποδοχή. Παντού τρόμος θανάτου. Ο Δεσπότης, τριαντάχρονος τότε, μόνο με το Διάκο του, πηγαίνει κατ’ ευθείαν στον Γερμανό φρούραρχο, τον πείθει και αφήνει ελεύθερους τους πεντακόσιους Χριστιανούς, κρατούμενους Παραμυθιώτες και την επομένη, με συνοδεία δύο Γερμανούς στρατιώτες παίρνει και πέντε χριστιανούς, πηγαίνει στον τόπο της θυσίας και ενταφιάζει τους σαράντα εννιά άταφους μάρτυρες.


Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 30 Ιουνίου 1994 η Αλβανική βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27 Ιουνίου ως ημέρα "γενοκτονίας" των Τσάμηδων. Το θέμα των Τσάμηδων δεν έχει τελειώσει και συνεχίζεται σε διεθνές επίπεδο, σύμφωνα με τις πρόσφατες εξελίξεις.[7]
Πρόσφατα,  Φεβρουάριος 2016, οργανώσεις Τσάμηδων  προσέφυγαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, που εξετάζει κυρίως εγκλήματα πολέμου, όπου κατατέθηκε ο φάκελος για τις διεκδικήσεις των Τσάμηδων στην Ελλάδα, ο οποίος έγινε δεκτός από τον Εισαγγελέα. Έτσι ένα θέμα, που έμενε ουσιαστικά κλειστό επί εβδομήντα και πλέον χρόνια, φαίνεται ότι ανοίγει με επίσημο τρόπο. Αν μάλιστα έχουν έστω και πολύ μικρή δόση αλήθειας, όσα αναφέρουν σε ανακοινώσεις τους ακραίες οργανώσεις Τσάμηδων από την Αλβανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι δηλαδή στην κίνηση αυτή έχουν την υποστήριξη πολλών δυτικών χωρών, τότε τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά σοβαρά. Οι Τσάμηδες ζητούν πέρα από αποζημιώσεις πολλών δις, εδάφη της Ηπείρου, όπως της Ηγουμενίτσας, της Πάργας κι άλλων περιοχών.   Στην παράδοση του φακέλου παραβρέθηκαν εκπρόσωποι πολλών εθνικιστικών συλλόγων από την Αλβανία αλλά και από περιοχές όπου ζουν αλβανόφωνοι πληθυσμοί. Ο φάκελος είναι σε τρεις γλώσσες, αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά και σύμφωνα με δηλώσεις που έγιναν στη Χάγη, οι οργανώσεις έχουν την στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το (ψευδο)-ζήτημα των Τσάμηδων και της Τσαμουριάς, με την διεκδίκηση όχι μόνο της Θεσπρωτίας και των περιουσιών των στην περιοχή αυτή, αλλά και της περιοχής μέχρι του Αράχθου ποταμού παραμένει ακόμη, ως το κορυφαίο θέμα αλυτρωτισμού των Αλβανών ίσως και πιο οξυμένο το δηλητήριο, που δηλητηριάζει συνεχώς τις διμερείς σχέσεις των δύο κρατών. Το θέμα όμως έχει κλείσει. Οι Τσάμηδες ήσαν αποδεδειγμένα ανθέλληνες, συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, προέβησαν σε λεηλασίες, κακοποιήσεις κατοίκων της Θεσπρωτίας, δολοφονίες και αναγκάσθηκαν να αποχωρήσουν οικειοθελώς από την Ελλάδα, φοβούμενοι την άφιξη και τις διαθέσεις του ΕΔΕΣ. Έτσι το Δικαστήριο Δωσίλογων των  Ιωαννίνων, με αμετάκλητες αποφάσεις του καταδίκασε ως προδότες και δήμευσε την περιουσία των. 
Βιβλιογραφία:
-  Μαλκίδης Θ., ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, Αθήνα, 2007
- Αντωνόπουλος Η., ΑΛΒΑΝΙΑ & ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ (1912-1994), Αθήνα 1995
- Πέτιφερ Τ, Βίκερς Μ., Αλβανία: Από την αναρχία σε μια βαλκανική ταυτότητα, Αθήνα 1997
- Κόντης, Β., Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου και Ελληνοαλβανικές σχέσεις, Αθήνα, 1995.
- Ευσταθιάδης, Κ., Μελέται διεθνούς δικαίου 1929-1959, Κλεισούνη, Αθήνα 1959, σ.549
- ΓΕΣ, Χάρτης εθνογραφικός της Βορείου Ηπείρου τω 1913, Αθήνα 1919.
- Μαντά Ε., Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου. Αθήνα (1923-2000), Αθήνα 2004
- Καλλιβρετάκης, Λ., Ο Ελληνισμός της Αλβανίας, Αθήνα 1995
- Ντάγιος, Σ., ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΑ, 50 Χρόνια αμοιβαίας δυσπιστίας,  Θεσσαλονίκη 2015.
- Διάλεξη Ι. Μάζη στο Αμφιθέατρο του ΥΠΕΞ, την 10-11-15.
- Χριστόπουλος, Δ., Τσιτσελίκης, Κ., Legal aspects of religious and linguistic otherness in Greece. Treatment of minorities and homogeneis in Greece: Relics and challenges
- ΑΧΑΡΙΣΤΕΣ ΓΕΝΕΕΣ ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ Επιμέλεια Στίβενς Σμιθ (S. J. SMITH)
- Από το Αρχείο της Πανελλήνιου Συνομοσπονδίας Εθνικών Αντιστασιακών Οργανώσεων
* Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος (ε.α.), Tactical Intelligence School (U.S. Army), Μεταπτυχιακό στην Γεωπολιτική Ανάλυση του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.      
Διαχειριστής: www.analystsforchange.org
[1] Κόντης, Β., Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου και Ελληνοαλβανικές σχέσεις, Εστία, Αθήνα, 1995, τόμος 1.
[2] Ευσταθιάδης, Κ., Μελέται διεθνούς δικαίου 1929-1959, Κλεισούνη, Αθήνα 1959, σ.549
[3] Μαλκίδης, Θ., ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, Γόρδιος, Αθήνα , 2007, σ.61.
[5] Μαντά, Ε., Οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Ηπείρου (1923-2000), Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, 2004.
[6] Ο γράφων κατάγεται από την Ήπειρο και οι αναφορές και το περιγραφόμενο κλίμα ανήκουν στον πατέρα της συζύγου μου, ο οποίος καταγόμενος από την Παραμυθιά, βίωσε όλα τα γεγονότα αυτά και αποτελούν βιωματικές προσωπικές εμπειρίες και αντιλήψεις.



Ο Γιώργος Καραμπελιάς συνομιλεί με τον συγγραφέα και καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Αθανάσιο Γκότοβο. Θέμα συζήτησης: "Τσάμηδες, το ιστορικό και οι αλβανικές διεκδικήσεις στην Ελλάδα"

21 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΣΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ...


Αλβανοτσαμηδες και αριθμοι ….


»’Οι πίνακες που καταρτίστηκαν από την προξενική αρχή της Αλβανίας στα Ιωάννινα το 1936, ανεβάζουν τους Αλβανούς κατοίκους της Θεσπρωτίας στους 23.084. (Kaliopi Naska (ed.), Dokumente për Çamërinë (1912-1939), Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave, Tirana, 1999, p. 682-685.)»»
Αρα και εδω οι ιδιοι οι Αλβανοι κανουν λογο για 23.000 Αλβανοτσαμηδες.

Ας δουμε μερικες πηγες ξενων-Ευρωπαιων για τον πλυθησμο τους κατα τη κατοχη 1940-44.

»»’Κατά τον Μαζάουερ ο πληθυσμός τους ανερχόταν σε περίπου 20000 (βλ. Mark Mazower (επιμ.), Μετά τον Πόλεμο, Η ανασυγκρότηση της οικογένειας, του έθνους και του κράτους στην Ελλάδα, 1943 – 1960, εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2004, σ. 34) ενώ τον ίδιο αριθμό δίνει και ο Μάγερ (Μάγερ, Β’, σ. 9). Αν υπολογιστούν οι φυγόδικοι και αυτοεξόριστοι που επανήλθαν στο ελληνικό έδαφος από την Αλβανία όπου είχαν καταφύγει τα προηγούμενα χρόνια, τότε ο αριθμός της τσάμικης κοινότητας κατά τη διάρκεια της Κατοχής ενδέχεται να ανήλθε κοντά στις 25 χιλιάδες, αριθμό που δίνουν ως maximum και βρετανικές αναφορές γραμμένες εκείνη την εποχή.»»
Αρα και εδω κανουν λογω για 20-25.000 το πολυ ……

Ας δουμε και τη κατανομη τους
»»Πριν από το ξέσπασμα του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου , 28 χωριά στην περιοχή κατοικούνταν αποκλειστικά από μουσουλμάνους Τσάμηδες, και επιπλέον 20 χωριά είχαν μεικτο πλυθησμο Ελλήνων-Cham. [Μαγερς ,Αιματοβαμμενη Εντελβαις ]»».

Πρεπει να εχουμε μια σφαιρικη αποψη για τους αριθμους της μειονοτητας .

Ανώνυμος είπε...

ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ
ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Καταρχην να ξεκαθαριστει ποια περιοχη ονομαζοτανε ως »Τσαμουριά»’
[αλλα και ονομαζεται ως σημερα απο τους κατοικους της Ηπειρου αλλα και της ιδιας της Τσαμουριας ]
γιατι ηδη γυρω απο αυτη την ιδια την ονομασια
γινετε μεγαλη προπαγανδα στην Αλβανια .

Μπορει στα σχολικα βιβλια της Αλβανιας να αναφερεται
οτι ως Τσαμουρια ονομαζοτανε »’ολη η Ηπειρος»
για να δειξουν-υπονοησουν
οτι »οι Τσαμ κατοικουσανε σε ολη την Ηπειρο »
και αρα οτι
»’ολη η Ηπειρος ηταν εδαφος Αλβανικο»’
αλλα η αληθεια ειναι πολυ διαφορετικη.

Οι Τσαμηδες δεν κατοικουσανε »»διασκορμισμενοι σε ολη την Ηπειρο »»
αλλα αντιθετα κατοικουσανε εντος ενος συγκεκριμενου γεωγραφικου θυλακα της δυτικης Ηπειρου.

Ας δουμε καταρχην εντος ποιανου θυλακα κατοικουσανε οι Τσαμηδες.

Ο θυλακας αυτος
συμφωνα
με τις τουρκικες , ελληνικες απογραφες κλπ
τη μνημη των κατοικων
τις ιστορικες μαρτυριες
τα οσα συνεβησαν το 1940-44 κλπ
την περιοχη που ως σημερα ονομαζεται »’Τσαμουρια»’ ,

αρχιζε βορεια απο , τα μετα τα συνορα , περιχωρα της Κονισπολης [9 χωρια αλβανικα ]
Κατεβαινε νοτιοανατολικα , εντος Ελλαδος , στους μεικτους Φιλιατες ,
Κατεβαινε νοτιοανατολικα μεσω Αχλαδιας ,προς τη μεικτη Πετροβιτσα
Νοτιοτερα στην μεικτη Παραμυθια
Πιο νοτια στο Γαρδικι
Δυτικοτερα στο Καρβουναρι
Κατεληγε δυτικοτερα στο Μαργαριτι ,
και σταματαγε στην ακτη απο τη Παργα .

Η Τσαμουρια ηταν ουσιαστικα η περιοχη
η οποια ταυτιζεται με το 55-60 τα 100 του σημερινου νομου Θεσπρωτιας ,


Αυτη μες τις ακρες η περιοχη ονομαζοτανε και ονομαζεται ως »Τσαμουριά»—-»Τσαμερία» κατα το αλβανικοτερο.

Συνεπως
μονο ο μισος νομος Θεσπρωτιας [ ενα μικρο μερος της Ηπειρου δηλαδη]
μπορει να ονομαστει
ως καποτε '''αλβανικο εδαφος'''' και οχι φυσικα ολοκληρη η Ηπειρος , η Κερκυρα και η Φλωρινα.

kgrek είπε...

ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΎΣΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΩΝΥΜΑ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!

kgrek είπε...

Η Τσαμουριά (αλβανικά: Çamëria) είναι ονομασία η οποία σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως από τους Αλβανούς για να περιγράψει παράλια τμήματα της Ηπείρου στη νότια Αλβανία και στη βορειοδυτική Ελλάδα και σχετίζεται με τους Τσάμηδες.Πέρα από γεωγραφική χρήση, η ονομασία χρησιμοποιείται και με αλυτρωτικές επεκτάσεις. Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, το τοπωνύμιο χρησιμοποιούταν ως επίσημη ονομασία σε όλα τα ελληνικά έγγραφα,αλλά πλέον ο όρος θεωρείται παρωχημένος στα ελληνικά και διατηρείται μόνο σε παλιά παραδοσιακά τραγούδια. Το μεγαλύτερο τμήμα της Τσαμουρίας σήμερα ανήκει στους νομούς Θεσπρωτίας και Πρεβέζης, ενώ μικρό τμήμα βρίσκεται στο νότιο άκρο της Αλβανίας.
https://el.wikipedia.org/wiki/Τσαμουριά

Αλβανοτσάμηδες και προπαγάνδα είπε...

Aλβανοτσάμηδες και πόλεμος του 1940 .

ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ Η ΑΛΒΑΒΝΟΤΣΑΜΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΕΠΕΞΑΙ ΡΟΛΟ ΠΕΜΠΤΗΣ ΦΑΛΑΓΓΑΣ.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

»’Ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, που άρχισε την 28η Οκτωβρίου 1940, επεκτάθηκε αυτόματα και μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Η Αλβανία, συνδεδεμένη την εποχή εκείνη με καθεστώς «προσωπικής ένωσης» με την Ιταλία, είχε δεχθεί με νόμο του Κοινοβουλίου της με κυβερνητικό διάταγμα (Β.Δ. 194/ΦΕΚ 93/10-6-1940) η Αλβανία δεσμευόταν να κηρύξει τον πόλεμο σε όσα κράτη θα ήταν αντιμέτωπα με την Ιταλία, δέσμευση που επικυρώθηκε κατά την εισβολή στην Ελλάδα. »’

»’Η επίλεκτη Αλβανική προεδρική φρουρά, που εξοπλίστηκε και οργανώθηκε από Ιταλούς αξιωματικούς, παρέλασε στο Κολοσσαίο της Ιταλιας υπό τις ιαχές του πλήθους»»

https://www.youtube.com/watch?v=8MeyIx4E8Oc&t=67s

https://www.youtube.com/watch?v=EOLk4fwP-po&t=29s

Πολλοί Aλβανοτσάμηδες της Θεσπρωτιας πέρασαν λαθραία τα σύνορα, ώστε να συμμετέχουν σε ένοπλα στρατιωτικά σώματα, τα οποία θα πολεμούσαν στο πλευρό των Ιταλών.

Ο αριθμός τους υπολογίζεται σε περίπου 2.000.

»»Ο τοποτηρητής Τζακομόνι, σε μυστικό υπόμνημα του προς τον υπουργό Αλβανικών Υποθέσεων, Μπενίνι, στις 19 Οκτωβρίου 1940, μεταξύ των άλλων γράφει: “…Από την άλλη προετοιμάζω αλβανικά στοιχεία, εξακριβωμένα θαρραλέα, ειδικά Τσαμουριώτες, τα οποία θα έχουν ως αποστολή να εισέλθουν κρυφά στο ελληνικό έδαφος και εκεί, την ώρα που θα επιτεθεί ο στρατός μας, θα διαπράξουν με τη βοήθεια των πέρα από τα σύνορα φίλων τους τις παρακάτω πράξεις: καταστροφή τηλεγραφικών και τηλεφωνικών συρμάτων, εξάλειψη των φυλακίων…»»»

Μαζί με αυτούς, τους επόμενους μήνες οι Ιταλοί άρχισαν να οργανώνουν πολλούς εθελοντές, ώστε να συμμετέχουν στην «απελευθέρωση της Τσαμουριάς» – όπως έλεγαν – δημιουργώντας έναν στρατό ισοδύναμο με μία ολόκληρη μονάδα 10 ταγμάτων: 4 παραστρατιωτικά βοηθητικά τάγματα (τα Tirana, Korçë, Vlorë και Shkodër), 2 τάγματα πεζικού (τα Gramos and Dajti), 2 τάγματα εθελοντών (τα Tomori και Barabosi), μία πυροβολαρχία (την Drin) κ.α.
Οι Ιταλοί οργάνωσαν και ενέταξαν στις μεραρχίες τους δέκα αλβανικά τάγματα, μια «πλωτή» ταξιαρχία και άγνωστο αριθμό χωροφυλάκων.
Συνολικά 338 Αλβανοί αξιωματικοί και 4.220 υπαξιωματικοί και οπλίτες προετοιμάστηκαν για να βρεθούν απέναντι στον ελληνικό στρατό.

Αξιζει να σημειωθεί ότι ο αριθμος των εθελοντών Αλβανων ηταν αρκετά μεγαλύτερος αλλά μειωθηκε λίγο πριν τις εχθροπραξίες για λόγους στρατηγικούς , από την Ιταλική διοίκηση .
Να και το σχετικό απόσπασμα….

»’Με τη βοήθεια της αλβανικής κυβέρνησης και διαφόρων αρχηγών φυλών εξασφαλίστηκε η δυνατότητα συγκρότησης 10-12 ελαφρών ταγμάτων συνολικής δύναμης 6-7.000 ανδρών, επιλεγέντων από τις πιο πολεμικές φυλές και μάλιστα από αυτούς που υπήρχε ενδεχόμενη σχέση με πληθυσμούς εκτός συνόρων (σ.σ. προφανώς εννοούσε τους Τσάμηδες). Τα ευκίνητα τάγματα, τύπου ανταρτικών ομάδων, προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των μεραρχιών μας (…).
Το Υπουργείο Στρατιωτικών, κατόπιν επανειλημμένων οχλήσεων, τελικά ενέκρινε την αποστολή του οπλισμού για τη συγκρότηση των αλβανικών μονάδων. Όμως αργότερα άλλαξε γνώμη και διέταξε τον περιορισμό της σύστασης των εθελοντικών αλβανικών ταγμάτων μόνο στη νότια Αλβανία .»’
Δηλαδή για λόγους στρατηγικής οι ίδιοι οι Ιταλοί μειώσανε τον αριθμό των Αλβανών στρατιωτών σε περίπου 5.000 όπως είδαμε παραπάνω.

Όλα αυτά τα τάγματα, τελικά πήραν μέρος στην εισβολή στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου 1940, υπό την 25η Ιταλική Στρατιωτική Μεραρχία, η οποία, μετά την ενσωμάτωση των Αλβανών, μετονομάστηκε σε ‘Στρατιωτική Μεραρχία Τσαμουριάς’ υπό τον στρατηγό C. Rossi.

https://www.youtube.com/watch?v=lbstVYBrpPk

Αλβανοτσαμηδες και προπαγανδα είπε...

Κατά τη σύντομη προέλαση του ιταλικου στρατου στο έδαφος της Τσαμουριάς είχαμε τα εξης περιστατικά.

»»Αποκαλυπτικά είναι τα όσα γράφει στο ημερολόγιο του ο Φερνάντε Κομπιόνε, έφεδρος υπολοχαγός πεζικού της 51ης Ορεινής Μεραρχίας “Σιέννα”: “…Κατά το χρονικό διάστημα από 28 Οκτωβρίου ως 14 Νοεμβρίου 1940, οπότε ιταλικά τμήματα είχαν εισχωρήσει σε περιοχές της Ελλάδας, οι Τσάμηδες υποδέχονταν σε όλα τα χωριά τους Ιταλούς ως ελευθερωτές, με ζητωκραυγές και ενθουσιασμό…”.
Άρα εξ αρχής είχανε πάρει το μέρος των εισβολέων.
Πραγμα που δειχνει οτι ηταν ,τουλαχιστον, φιλικα προσκειμενοι στους Ιταλους .

Αλλά ακόμα χειρότερα συνέβησαν ,αφού πήρανε και όλα απο αυτούς και χτυπήσανε τον ελληνικό στρατό πισώπλατα.

»’Παράλληλα περίπου 300 – 400 Αλβανοτσάμηδες χωρικοί δημιούργησαν ομάδες ατάκτων χτυπώντας τις ελληνικές δυνάμεις που υποχωρούσαν, προξενώντας σε αυτές απρόβλεπτες απώλειες9 ενώ στα τέλη Νοεμβρίου, κατά την ελληνική αντεπίθεση, συμπολέμησαν στο πλευρό των ιταλικών δυνάμεων (βλ. την περίπτωση των κατοίκων της Κώτσικας10).»
[9. Tsoutsoumpis, 2015, σ. 127.
10. Ιωάννης Π. Πέγκας, Πλεσίβιτσα, Αθήνα 2006, σ. 161]

Μετά ήρθε η αντεπίθεση των Ελλήνων και η υποχώρηση των Ιταλών
»’Aμέσως μετά την υποχώρηση του Ιταλικού στρατού παρατηρήθηκαν και οι πρώτες λιποταξίες Ιταλων στρατιωτών αλλα κυρίως Αλβανών όπως η παρακατω»’….
»’Μας φέρνουν συνοδεία, στο Τάγμα, δυο Αλβανούς. Είναι, λέει, αυτομόλοι σε μας, λιποτάκτες του ιταλικού στρατού. Θέλουνε να πάνε στα σπίτια τους, που είναι στα δικά μας μετώπισθεν. Τους περιεργαζόμαστε….» (Λουκάτος, σ. 219).»»’
Αυτοί ήταν Αλβανοτσάμηδες αυτόμολοι με΄τα την υποχώρηση των Ιταλών απο τη Τσαμουριά ,
τα χωριά των οποίων βρίσκονταν πλέον στα μετόπισθεν.

Μετά την ανακατάληψη της περιοχής από τον ελληνικό στρατό συνέβησαν τα παρακάτω….
»»Αλβανοτσάμηδες που συνέδραμαν τα ιταλικά στρατεύματα πέρασαν από στρατοδικείο και εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες ενώ σχεδόν ολόκληρος ο ανδρικός πληθυσμός της μειονότητας ηλικίας 18 έως 50 ετών εκτοπίστηκε στην υπόλοιπη Ελλάδα. Επιπλέον στην Ηγουμενίτσα, συγγενείς θυμάτων των Τσάμηδων πεμπτοφαλαγγιτών εισέβαλαν στη φυλακή της κωμόπολης και λύντσαραν επί τόπου τέσσερα2 άτομα που είχαν συλληφθεί κατηγορούμενα για αυτούς τους φόνους3. »»
[2]Robert Elsie, The Cham Albanians of Greece, 2012, σ. 390.
[3]Tsoutsoumpis, 2015, σ. 127.]

Στο μέτωπο τώρα είχαμε τις εξής μάχες εντός Αλβανικού εδάφους.

»»Στην επίθεση εναντίον του υψώματος 1289 του Λαπιστέτ, στις 09.30 της 4ης Νοεμβρίου 1940, έλαβε μέρος ένα από τα πιο επίλεκτα τμήματα των Αλβανών, το τάγμα «Τιμόρ», το οποίο και κατόρθωσε να το καταλάβει. Με άμεση αντεπίθεση των Ελλήνων το τάγμα «Τιμόρ» αναδιπλώθηκε και διασκορπίστηκε στην κοιλάδα με άτακτη φυγή. Υποχρεώθηκαν να επέμβουν οι βερσαλιέροι για να σταματήσουν τους Αλβανούς»».

»’Ο στρατηγός Αλ. Εδιπίδης γράφει ότι “Τμήματα αλβανικά, άρτια συγκροτημένα και με ομοιογενή στελέχη (αξιωματικοί και στρατιώτες Αλβανοί) πολέμησαν στις 27 Νοεμβρίου στο Φράσερι προς την Κλεισούρα).»»

»»’Ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, διοικητής της VIII Μεραρχίας η οποία αντιμετώπισε την κύρια προσπάθεια της ιταλικής επίθεσης, γράφει για τη συμμετοχή αλβανικών δυνάμεων στον τομέα της Μεραρχίας: “Συμμετείχαν τρία τάγματα μελανοχιτώνων (Ι, II, III), δύο αλβανικά τάγματα πεζικού (“Γκράμος” και “Ντρίνος”), αλβανική ορειβατική πυροβολαρχία (“Νταϊτι”), τάγμα Αλβανών εθελοντών και σώματα άτακτων Αλβανών”.»»
Συμμετείχανε άρα , όχι μόνο ως βοηθητικά αλλά και ως μάχιμα τμήματα εναντίων του ελληνικού στρατού.

»»’Κατά τη διάρκεια της ιταλικής εαρινής επίθεσης (Μάρτιος 1941) ο Μουσολίνι επισκεπτόταν διάφορες μονάδες για να τονώσει το ηθικό των ανδρών, στη ζώνη του Δέβολη και στην περιοχή του Βερατίου. Μεταξύ άλλων επισκέφθηκε ομάδες ταγμάτων και εθελοντών Αλβανών Κατά τις συνομιλίες που είχε μαζί τους έμεινε ενθουσιασμένος από το παράστημα και το πολεμικό τους μένος»»»’

Αλβανοτσαμηδες είπε...

Παρακάτω μερικές μαρτυρίες επισήμων για τη στάση ενός μέρους του αλβανικού λαού και ιδίως των Αλβανοτσάμηδων
κατά τον πόλεμο.

»’Ο Ιταλός τοποτηρητής στην Αλβανια Τζακομόνι, σε τηλεγράφημα του προς τον Τσιάνο, στις 24 Αυγούστου 1940, μεταξύ των άλλων ανέφερε τα εξής: “Από παντού καταφθάνουν έγγραφα που αποδεικνύουν τον ορθό προσανατολισμό των Αλβανών, άπειρες είναι οι αιτήσεις για κατάταξη στα εθελοντικά σώματα (…). Σε όλα τα κεντρικά σημεία της Αλβανίας παρατηρείται ζωηρό ενδιαφέρον και προσήλωση στις προσταγές του Ντούτσε. Η κίνηση του στρατού προκάλεσε μεγάλη ζωηρότητα κι’ ανυπομονησία για δράση…”.
Ας δούμε λίγα βιντεο που δείχνουν αυτή τη συμμαχία Αλβανων και Ιταλών ,στη κεντρική κυρίως Αλβανία αλλά και το Κόσσοβο ,ας δουμε λιγες εικονες απο την συμμαχια αυτη

https://www.youtube.com/watch?v=tMkd7-2nbtY&t=186s

https://www.youtube.com/watch?v=7dg_9LPu8cY

https://www.youtube.com/watch?v=GEmCNVaUsmo

»Ο αντιβασιλιάς της Αλβανίας βεβαίωσε «ότι είναι πάρα πολλές οι αιτήσεις των Αλβανών να καταταγούν στα σχηματιζόμενα αλβανικά σώματα, προοριζόμενα να κτυπήσουν τους Ελληνες και να συνεργαστούν με τον Ιταλικό Στρατό, και ότι ο πληθυσμός ελπίζει, επίσης, να κληθούν υπό τα όπλα μερικές ηλικίες…».»’

»»Η προκήρυξη που διάβασε ο Αλβανος πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου Βερλάτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1940, αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής: «…Οι στρατιώτες του ένδοξου Ιταλικού Στρατού, στις τάξεις του οποίου περιλαμβάνονται πολλές μονάδες Αλβανών στρατιωτών…»

» Ο Ελληνας αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41, σημειώνει: «Όλες οι ιταλικές μεραρχίες πεζικού ήταν ενισχυμένες σε πεζικό με τάγματα Αλβανών…».»’

»Ο Ιταλος στρατιωτικος Β. Πράσκα στο τμήμα του βιβλίου του «Εξέλιξη των επιχειρήσεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 1940″, ανακεφαλαιώνοντας γράφει για τη συμμετοχή των αλβανικών μονάδων τα εξής:
«…Φάλαγγα «Σολίνας» II Τάγμα της 1ης Λεγεώνας Αλβανών εθελοντών. (…) Κεντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Μεραρχίας «Φερράρα» Ι Τάγμα Αλβανών Εθελοντών. (…) Παραλιακό Συγκρότημα… Τα τμήματα διαπεραιώθηκαν με την κάτωθι σειρά… 6) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών «Πεσκοσόλιντο» και «Κιαραβάλλε». (…) «Τα αλβανικά τάγματα εθελοντών, προπορευόμενα του 3ου Συντάγματος Γρεναδιέρων και κινούμενα…»…»Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλήρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενίτσας-Βάρφανης).»’
Οι τελευταίοι ήταν Αλβανοτσάμηδες της Θεσπρωτίας.

»’Ο Γερμανός συγγραφέας Βίλιμπαλντ Κόλεγκερ, σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 1942, για τη στάση των Αλβανών κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41 γράφει τα εξής: «…Οι Ελληνες αναγκάζονταν να πολεμούν εναντίον Αλβανών συμμοριτών, κατά τη στιγμή που Αλβανοί εθελοντές προσέρχονταν αθρόα στις ιταλικές φάλαγγες. Δεν αγνοούσαν οι από γόνοι του Σκεντέρμπεη ποίοι ήταν οι πραγματικοί φίλοι τους. »’


Βέβαια υπήρξανε και αξιοσημείωτες περιπτώσεις όπως η παρακάτω.
Ο Aλβανός Σπίρο Μοϊσίου, στρατιωτικός του βασιλιά Ζόγου αρνήθηκε το 1940 να υπακούσει τους Ιταλούς και να επιτεθεί εναντίον της Ελλάδας. «Δεν έχω τίποτα εναντίον της Ελλάδας», δήλωσε. Με τους Αλβανούς στρατιώτες του – κατ’ άλλους μία διμοιρία, κατ’ άλλους ένα τάγμα – «λιποτάκτησε» και βρήκε καταφύγιο στα βουνά.»»’
ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ,ΑΛΛΑ ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ, ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.

Αυτα ανατρεπουν και το παραμυθι που λεει η προπαγανδα τους οτι
''εμεις εξοπλιστηκαμε απο τους Γερμανους για να αμυνθουμε απο τις επιθεσεις του ΕΔΕΣ''
αφου ηδη εξ αρχης -πρωτη μερα του πολεμου ,πολυ πριν εμφανιστει ο ΕΔΕΣ δηλαδη ,ειχανε παρει το μερος των εισβολεων ενοπλα ,πραγμα που συνεχισανε και στη κατοχη.

Αλβανοτσαμηδες είπε...

Παρακάτω μερικές μαρτυρίες επισήμων για τη στάση ενός μέρους του αλβανικού λαού και ιδίως των Αλβανοτσάμηδων
κατά τον πόλεμο.

»’Ο Ιταλός τοποτηρητής στην Αλβανια Τζακομόνι, σε τηλεγράφημα του προς τον Τσιάνο, στις 24 Αυγούστου 1940, μεταξύ των άλλων ανέφερε τα εξής: “Από παντού καταφθάνουν έγγραφα που αποδεικνύουν τον ορθό προσανατολισμό των Αλβανών, άπειρες είναι οι αιτήσεις για κατάταξη στα εθελοντικά σώματα (…). Σε όλα τα κεντρικά σημεία της Αλβανίας παρατηρείται ζωηρό ενδιαφέρον και προσήλωση στις προσταγές του Ντούτσε. Η κίνηση του στρατού προκάλεσε μεγάλη ζωηρότητα κι’ ανυπομονησία για δράση…”.
Ας δούμε λίγα βιντεο που δείχνουν αυτή τη συμμαχία Αλβανων και Ιταλών ,στη κεντρική κυρίως Αλβανία αλλά και το Κόσσοβο ,ας δουμε λιγες εικονες απο την συμμαχια αυτη

https://www.youtube.com/watch?v=tMkd7-2nbtY&t=186s

https://www.youtube.com/watch?v=7dg_9LPu8cY

https://www.youtube.com/watch?v=GEmCNVaUsmo

»Ο αντιβασιλιάς της Αλβανίας βεβαίωσε «ότι είναι πάρα πολλές οι αιτήσεις των Αλβανών να καταταγούν στα σχηματιζόμενα αλβανικά σώματα, προοριζόμενα να κτυπήσουν τους Ελληνες και να συνεργαστούν με τον Ιταλικό Στρατό, και ότι ο πληθυσμός ελπίζει, επίσης, να κληθούν υπό τα όπλα μερικές ηλικίες…».»’

»»Η προκήρυξη που διάβασε ο Αλβανος πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου Βερλάτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1940, αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής: «…Οι στρατιώτες του ένδοξου Ιταλικού Στρατού, στις τάξεις του οποίου περιλαμβάνονται πολλές μονάδες Αλβανών στρατιωτών…»

» Ο Ελληνας αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41, σημειώνει: «Όλες οι ιταλικές μεραρχίες πεζικού ήταν ενισχυμένες σε πεζικό με τάγματα Αλβανών…».»’

»Ο Ιταλος στρατιωτικος Β. Πράσκα στο τμήμα του βιβλίου του «Εξέλιξη των επιχειρήσεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 1940″, ανακεφαλαιώνοντας γράφει για τη συμμετοχή των αλβανικών μονάδων τα εξής:
«…Φάλαγγα «Σολίνας» II Τάγμα της 1ης Λεγεώνας Αλβανών εθελοντών. (…) Κεντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Μεραρχίας «Φερράρα» Ι Τάγμα Αλβανών Εθελοντών. (…) Παραλιακό Συγκρότημα… Τα τμήματα διαπεραιώθηκαν με την κάτωθι σειρά… 6) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών «Πεσκοσόλιντο» και «Κιαραβάλλε». (…) «Τα αλβανικά τάγματα εθελοντών, προπορευόμενα του 3ου Συντάγματος Γρεναδιέρων και κινούμενα…»…»Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλήρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενίτσας-Βάρφανης).»’
Οι τελευταίοι ήταν Αλβανοτσάμηδες της Θεσπρωτίας.

»’Ο Γερμανός συγγραφέας Βίλιμπαλντ Κόλεγκερ, σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 1942, για τη στάση των Αλβανών κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41 γράφει τα εξής: «…Οι Ελληνες αναγκάζονταν να πολεμούν εναντίον Αλβανών συμμοριτών, κατά τη στιγμή που Αλβανοί εθελοντές προσέρχονταν αθρόα στις ιταλικές φάλαγγες. Δεν αγνοούσαν οι από γόνοι του Σκεντέρμπεη ποίοι ήταν οι πραγματικοί φίλοι τους. »’


Βέβαια υπήρξανε και αξιοσημείωτες περιπτώσεις όπως η παρακάτω.
Ο Aλβανός Σπίρο Μοϊσίου, στρατιωτικός του βασιλιά Ζόγου αρνήθηκε το 1940 να υπακούσει τους Ιταλούς και να επιτεθεί εναντίον της Ελλάδας. «Δεν έχω τίποτα εναντίον της Ελλάδας», δήλωσε. Με τους Αλβανούς στρατιώτες του – κατ’ άλλους μία διμοιρία, κατ’ άλλους ένα τάγμα – «λιποτάκτησε» και βρήκε καταφύγιο στα βουνά.»»’
ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ,ΑΛΛΑ ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ, ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.

Αυτα ανατρεπουν και το παραμυθι που λεει η προπαγανδα τους οτι
''εμεις εξοπλιστηκαμε απο τους Γερμανους για να αμυνθουμε απο τις επιθεσεις του μοναρχοφασιστικου ΕΔΕΣ''
αφου ηδη εξ αρχης -πρωτη μερα του πολεμου ,πολυ πριν εμφανιστει ο ΕΔΕΣ δηλαδη ,ειχανε παρει το μερος των εισβολεων ενοπλα ,πραγμα που συνεχισανε και στη κατοχη.

Αλβανοτσαμηδες είπε...

ΑΣ ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1943 ΟΤ
ΑΝ ΑΡΧΙΣΑΝΕ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΚΛΙΜΑΚΑ
ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΕΡΧΟΜΟΥ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ.

»»Το 1943 είναι η χρονιά που η συγκρούσεις στην περιοχή της Τσαμουριάς γενικεύονται. Τμήματα ένοπλων Τσάμηδων πήραν μέρος στην εκκαθαριστική «επιχείρηση Αύγουστος» που διενήργησαν η γερμανική 1η Ορεινή Μεραρχία υπό τον Βάλτερ Στέτνερ και η ιταλική 2η Ομάδα Αλπινιστών Βάλλε υπό τις διαταγές του Ουμπέρτο Μανφρεντίνι. Στόχος ήταν ο έλεγχος της σημαντικής οδικής σύνδεσης Παραμυθιάς – Πρέβεζας με την εκκαθάριση της περιοχής Μαργαρίτι – Πάργα – Αμμουδιά – Σκεπαστό – Γλυκή. Η διαταγή του Στέτνερ ήταν σαφής: «Βασικά όλοι οι ένοπλοι θα εκτελούνται επί τόπου. Χωριά από τα οποία θα πέφτουν πυροβολισμοί (…) θα καταστρέφονται και ο ανδρικός πληθυσμός τους θα εκτελείται. Κατά τ’ άλλα όλοι οι μάχιμοι άνδρες ηλικίας 16 έως 60 ετών θα συλλαμβάνονται και θα στέλνονται αιχμάλωτοι στα Ιωάννινα. Ως όμηροι θα συλλαμβάνονται όλοι οι προύχοντες (ιερείς, δάσκαλοι, πρόεδροι κοινοτήτων)''''
Βλεπουμε οτι με βασγ τη διαταγη τιμωρουνταν με θανατο οποιος ειχε οπλο.

Ας δούμε όμως τώρα μερικές μαρτυρίες
Ελλήνων αριστερών
Ελλήνων κατοχικών
Ευρωπαίων του Ερυθρού Σταυρού
και Γερμανών Ναζιστών
που αποδεικνύουν την εγκληματική συμπεριφορά της πλειοψηφείας των Αλβανοτσάμηδων στο πλευρό των ΝΑΖΙ και την ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ που κανανε εναντιων των Ελληνων της περιοχης.

A ] Πρώτη αναφορά…..
Ο Ελβετός μηχανικός Χανς – Γιάκομπ Μπίκελ απεσταλμένος της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού περιέγραψε την κατασταση .
«Η κατάσταση των Eλλήνων …στο Φανάρι… ήταν πολύ σοβαρή.
Είκοσι χιλιάδες Αλβανοί ….. ασκούσαν φοβερή τρομοκρατία στον υπόλοιπο πληθυσμό, αρχικά με την υποστήριξη των Ιταλών και τώρα πλέον των Γερμανών.
Μόνο στο Φανάρι καταστράφηκαν 24 χωριά.
Ολόκληρη η σοδειά έπεσε στα χέρια των Αλβανών….
Στο ταξίδι μου διαπίστωσα πως οι Αλβανοί κρατούσαν τον ελληνικό αγροτικό πληθυσμό κλεισμένο μες στα σπίτια του. Νεαροί Αλβανοί που μόλις είχαν τελειώσει το σχολείο τριγύριζαν στα χωριά βαριά οπλισμένοι. Οι Έλληνες είχαν εγκαταλείψει πλήρως την Ηγουμενίτσα και είχαν φύγει στα βουνά. Οι Αλβανοί πήραν μαζί τους όλα τα ζώα από τα ελληνικά χωριά. »»’
Αναφέρει την καταστροφή των χωριών του Φαναρίου ,
την τρομοκρατία που ασκούσανε οι Αλβανοί στον »υπόλοιπο πλυθησμό»,
τη λεηλασία περιουσιών και αρπαγή ζώων κλπ.
Αξιοσημείωτο είναι οτι αναφέρεται στους Αλβανούς ως »σύνολο» πραγμα που σημαίνει οτι η τεράστια πλειοψηφεία τους έπαιξε αυτό το ρόλο, του διώκτη των Ελλήνων της περιοχής.
Επίσης αναφέρει και τον διωγμό των Ελλήνων της Ηγουμενίτσας από τους Αλβανούς.

Αλβανοτσαμηδες είπε...

Β ] Δεύτερη αναφορά….
Μετά την εθνοκάθαρση του Φαναρίου η ελληνική διοίκηση Ηπείρου έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον στρατηγό Λαντς στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων για τη δράση των Αλβανών της Τσαμουριάς ….
»»Επέδραμον προ τινών ημερών στα χωριά του Φαναρίου εις μεγάλας ομάδας και επεδόθησαν εις την τέλεια λεηλασία οικιών και περουσιών των κατοίκων ,….,
ομαδικώς δε εβιάσθησαν παρθένοι και έγγαμες γυναίκες υπό των Μουσουλμάνων ……
ο πλυθησμός εγκατέλειψε τας οικίας του και όσοι διεέφυγαν το θάνατο , κατέφυγαν στην ύπαιθρο»»
Αρα και εδώ γίνετε λόγος για
»’Επιδρομη» και λεηλασία των σπιτιών και περιουσιών,
βιασμούς πάμπολλους,
και για ΦΥΓΗ όσων διέφυγαν το θάνατο ,αρα υπήρξανε και Θάνατοι-Δολοφονίες.

ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ με λίγα λόγια η οποία θα φανεί πιο παραστατικά στην παρακάτω αναφορά..

Γ ] Τρίτη αναφορά του ΕΑΜ ΕΛΑΣ μάλιστα…
Εκθεση δράσης 24 Συντάγματος Πεζικού (αρχηγεία ΣΟΥΛΙΟΥ & ΖΑΛΟΓΓΟΥ), Γεράσιμος Πρίφτης/20 Ιαν 1944…….
…..
ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ:
»»»Όλες οι προσπάθειες μας……
δεν είχαν θετικά αποτελέσματα γιατί η παμψηφία σχεδόν των Τσάμηδων … είχε ταχθεί ανεπιφύλαχτα με το μέρος του καταχτητή και οργάνωνε δολοφονικές επιδρομές ενάντια στα Ελληνικά χωριά, αρπαγές και σφετερισμούς περιουσιών.»»»
Αρα αναφέρεται και εδώ ότι η πλειοψηφεία των Αλβανοτσάμηδων,
ήταν με τη πλευρα των ΝΑΖΙ
και μάλιστα ότι οργάνωνε »δολοφονικές επιδρομές» στα ελληνικά χωριά…
Και όλα αυτά πριν την επιδρομή-Εθνοκάθαρση στο Φανάρι .
Και όλα αυτά πριν το Μάρτη του 1943 αρα ΠΡΙΝ την εμφάνιση του ΕΔΕΣ στη Θεσπρωτία.
Ως τότε οι Αλβανοτσάμηδες παίζανε »χωρίς αντίπαλο»’ και δεν ισχύει ότι »’εξοπλίστηκαν απο τους Γερμανούς όγω των επιθέσεων του ΕΔΕΣ»’ όπως αναπαράγει η αλβανική προπαγάνδα προκειμένου να κάνει το άσπρο μαύρο.

Παρακάτω αναφέρει η ίδια αναφορά του ΕΑΜ ΕΛΑΣ για το Φανάρι ….
»»Κορυφωμα της συμμαχίας με τους φασίστες ήταν η επιδρομή τους στο ΦΑΝΑΡΙ την περίοδο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Αυγούστου κατά την οποίαν κάηκαν περίπου 30 χωριά, σκοτώθηκαν περίπου 500 Έλληνες και άλλοι τόσοι πιάστηκαν όμηροι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να προσφυγέψει στην ορεινή περιοχή»»
Και εδώ αναφέρεται απο τον ΕΑΜ ΕΛΑΣ μάλιστα
το ΄΄κάψιμο 30 χωριών»
ο ΘΑΝΑΤΟΣ 500 Ελλήνων,
Οι αρπαγή ομήρων
και τη φυγή του υπόλοιπου πλυθησμού στα ορεινά για να γλυτώσει.
Η επιτομή του ορισμού της Εθνοκάθαρσης ,
για την οποία ποτέ οι απόγονοι αυτών που σήμερα διεκδικούν »’Μεγάλες Αλβανίες»’ δεν ζητήσανε έστω μια Συγνώμη.
Αξιοσημείωτο και το παρακάτω,
»»’Μεταξύ των αιχμαλώτων δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος»»[»Μάγερ, 2009, Α΄, σ. 289 – 290, Β΄, σ. 10, Έκθεσις, σ. 133]

Αλβανοτσαμηδες είπε...

Έχουμε επίσης και μαρτυρίες αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων όπως του Παραμυθιώτη Κραψίτη , απο το ημερολόγιο του τελευταίου….

»’27 Ιουλίου 1943: Στο μισοσκόταδο του πρωινού ισχυρές Γερμανικές δυνάμεις της Παραμυθιάς με άριστα πολεμικά μέσα και με (800) οκτακόσιους και περισσότερους ένοπλους επίστρατους της «ΞΙΛΙΑ» μουσουλμάνους Τσάμηδες των πόλεων και Επαρχιών Παραμυθιάς και Μαργαριτιού, επέδραμαν εναντίον των χωριών του κάμπου της Παραμυθιάς και της περιφέρειας «Φαναρίου».

14 Αυγούστου 1943: Τι καταστροφή είναι αυτή από την 27 Ιουλίου 1943 μέχρι σήμερα! Όλοι στην Παραμυθιά είμαστε κατατρομαγμένοι και όσο είναι δυνατόν κρυβόμαστε. Οι πληροφορίες μας είναι ότι στις 19 αυτές μέρες οι Χιτλερικοί Γερμανοί με τους μουσουλμάνους συμπατριώτες κατάστρεψαν ολοκληρωτικά τα 24 χωριά της περιφέρειας «Φαναρίου» και μερικά κοντινά της Παραμυθιάς χωριά της. Λεηλασίες, πυρπολήσεις, φόνοι νηπίων και γερόντων, βιασμοί γυναικών, αρπαγές παρθένων κοριτσιών, με τις οποίες οι επαίσχυντοι μουσουλμάνοι πλουτίζουν τα χαρέμια τους, σύλληψη ομήρων, κάψιμο ανθρώπων μέσα στα σπίτια τους κ.α. Γέμισαν οι σπηλιές από γυναικόπαιδα και γέροντες που κατόρθωσαν να διασωθούν εκεί στις κρίσιμες ώρες, ενώ μέρα τη μέρα προστίθενται στους νεκρούς λόγω της πείνας τους και των ασθενειών

15 Αυγούστου 1943: Εμείς που έχουμε τα σπίτια μας στο κέντρο της πόλεως της Παραμυθιάς, είμαστε από τα χαράματα, με κομμένη την αναπνοή, πίσω από τα πατζούρια (ή) ανάλογα τις γρίλιες, παρακολουθώντας την επιστροφή των χιτλερικών Γερμανών και των μουσουλμάνων από την εικοσαήμερη «επιχείρησής» τους κατά του «Φαναριού».»»

Αρα και αυτός αναφέρει την 20ήμερη »επιδρομή Γερμανών και πάμπολλων Αλβανοτσάμηδων
που συνοδεύτηκαν με ,
λεηλασίες περιουσιών,
κάψιμο των χωριών της περιοχής ,
βιασμούς,
δολοφονίες εν ψυχρό,
φυγή των κατοίκων στις σπηλιές ,
πείνα που επακολούθησε λόγω της λεηλασίας.
Με λίγα λόγια ΕΘΝΟΚΆΘΑΡΣΗ ,
όμοια με αυτή που πάθανε οι Αλβανοτσάμηδες ένα χρόνο μετά απο τον ΕΔΕΣ.

Αλβανοτσαμηδες είπε...

Άλλη μία μαρτυρία από τα γερμανικά αρχεία αυτή τη φορά.

Από το βιβλίο του Γκοτοβού που ερεύνησε τα Γερμανικά αρχεία έχει βρεθεί μεταξύ άλλων η εξής μαρτυρία ..
»»»Ο Γερμανός συνταγματάρχης Remold, γράφει τα εξής για την επιχείρηση «Augustus»:
«Οι Αλβανοί στις παράκτιες περιοχές είναι εξαιρετικά γερμανόφιλοι.
Είναι οργανωμένοι για την αυτοάμυνα.
Έχουν συμβάλει στην εκκαθαριστική επιχείρηση [Augustus] ως οδοδείκτες κλπ» (BA – MA Freiburg, RH 28-1-99/98).»»
Άρα εδώ φαίνεται ότι ,
οι Αλβανοτσάμηδες της παραλιακής περιοχής ηταν γερμανόφιλοι και μάλιστα »εξαιρετικά»,
όταν λέει ότι ήταν ΄΄οργανωμένη για την αυτοάμυνα εννοεί απλά οτι είχανε το ελεύθερο οπλοφορίας πράγμα που για τους Έλληνες επεσυρε την ποινή θανάτου όπως φάνηκε παραπάνω,
ενώ όπως αναφέρει συμμετείχαν και στην αιματηρή εκκαθαριστική επιχείρηση »Αugust»
στην οποία και »»έχουν συμβάλει ως οδοδείκτες κλπ»’
Με αυτό το κλπ τα γερμανικά αρχεία πάντα εννοούν τα εγκλήματα που οι ίδιοι και οι σύμμαχοί τους πραγματοποιούσαν ,
και τα οποία καταγράφηκαν παραπάνω.
Δηλάδη εκτός απο οδοδείκτες [ χαφιεδισμός με λίγα λόγια]
συμμετείχανε ένοπλα στις επιχειρήσεις αυτές στις οποίες εγκληματήσανε εξίσου.
Αξιοσημείωτο ότι η αναφορά αυτή δεν κάνει λόγο για »μερικούς Τσάμηδες» η για την ηγεσία των Αλβανών »»’ αλλά μιλάει για αυτούς ως ένα σύνολο πράγμα που δείχνει
ότι η τεράστια πλειοψηφεία τους υπήρξε »’εξαιρετικά γερμανόφιλη»’ και όχι μία μειοψηφεία.

Ότι η εθνοκάθαρση έγινε από Αλβανοτσαμηδες ενόπλους
και από τους Γερμανούς συμμάχους τους φαίνεται από τα παρακάτω γερμανικά αρχεία .

»»’Σε έγγραφο του ο Ρέμολντ προς τον Στέτνερ διαβεβαιώνει πως ο Νουρί Ντίνο «θα πετύχει με γερμανική υποστήριξη το στόχο του και θα επιβάλει ησυχία και τάξη, όπως τη θέλουμε»».

Δηλαδή η Γερμανοί »υποστήριζαν»’-είχαν υποστηρικτικό ρόλο
στις επιχειρήσεις που οι ίδιοι σχεδίασαν
και οι Αλβανοτσάμηδες του Νουρί Ντίνο τελικά εκτέλεσαν-αποτελόντας την αιχμή του δόρατος των εκκαθαριστίκων επιχειρήσεων οπως φάνηκε από όλες τις παραπάνω πηγές
ώστε να »’επιβάλουν την ησυχία και τη τάξη»
κάνοντας τη χάρη στα αφεντικά τους που τους υποσχότανε
τη »’Μεγάλη Αλβανία»’ για χάρη της οποίας τόσα εγκλήματα γίνανε.

Aλβανοτσαμηδες είπε...


ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1943

Στις 14 Σεπτεμβρίου, Τσάμηδες συμμετείχαν και στην καταστροφή του Πλαισίου[Πλησεβιστα] όπου σκοτώθηκαν δύο κάτοικοι. Καταστροφές υπέστησαν επίσης το Ζερβοχώρι και ο Ξηρόλοφος στα νότια της Παραμυθιάς[[45. Πέγκας, 2006, σ. 178 – 182.,46. Tsoutsoumpis, 2015, σ. 133.]

18 Σεπτεμβρίου 1943 Γερμανοί και Τσάμηδες ένοπλοι που επιχειρούσαν βόρεια της Παραμυθιάς συνέλαβαν 60 αγρότες (εκ των οποίων 42 γυναίκες) και εκτέλεσαν τους εννέα το πρωί της επομένης στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου της Παραμυθιάς
[47. Μάγερ, 2009, Β΄, σ. 15-16]…..
Προφανως κανενας από αυτους που συνελαβαν οι Αλβανοτσαμηδες δεν ηταν »ανταρτης μοναρχοφασιτας η χωροφυλακας»’,αλλωστε οι περισσοτερες ηταν γυναικες

ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ….
Λίγες μέρες μετά, την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου, μια γερμανική περίπολος έπεσε σε ενέδρα ανταρτών στο πέρασμα της Σκάλας έξω από την Παραμυθιά.
Ένας υπαξιωματικός και τέσσερις στρατιώτες έπεσαν νεκροί.
Στις 27 Σεπτεμβρίου με διαταγή της 1ης Ορεινής Μεραρχίας της Βέρμαχτ άρχισε η γερμανική επιχείρηση αντιποίνων με στόχο τα μεγαλύτερα χωριά βόρεια της Παραμυθιάς…..
Στην επιχείρηση αυτή δίπλα στους Γερμανούς (απόσπασμα ελαφρού πυροβολικού υπό τον ταγματάρχη Στάικερτ και τάγμα ορεινού μηχανικού) συμμετείχαν και τμήματα Τσάμηδων.

Το ίδιο βράδυ ο 1ος λόχος του 54ουσυντάγματος μηχανικού ανέφερε: «24 νεκροί συμμορίτες, 8 τραυματίες, υπολογίζονται άλλες 15-20 απώλειες. Κανένα λάφυρο. Πυρπολήθηκαν τα ακόλουθα χωριά: Σέλλιανη, Σεμέλικα, Ελευθεροχώρι. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος (…) 150 Αλβανοί που τα πήγαν πολύ καλά».[Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, «Αιματοβαμένο Εντελβάις – Η 1η Ορεινή Μεραρχία, το 22ο Σώμα Στρατού και η εγκληματική τους δράση στην Ελλάδα, 1943-1944»]

Δηλαδη ειχαμε την επιθεση Γερμανων αλλα και των ντοπιων Αλβανοτσαμηδων εναντιων των Ελληνικων χωριων
η οποια επιχειρηση επεφερε τον θανατο »’8 συμμοριτων»’ αρα ανταρτων
αλλα και αλλες »’15-20»απωλειες» αρα θανατοι αοπλων χωρικων ,
τη πυρποληση 3 χωριων
και σε ολα αυτα 150 Αλβανοι »που τα πηγαν πολυ καλα»’-ο νοων νοειτω τι κρυβεται πισω απο αυτες τις επαινετικες εκφρασεις των Γερμανικων αναφορων .

ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗ ΓΝΩΣΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ 49 ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΩΝ .
Το ίδιο βράδυ και σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων,αλλα και με τον ερευνητη Μαγερ
, τμήμα ένοπλων Τσάμηδων, υπό την ηγεσία Γερμανού υπαξιωματικού έκανε μπλόκο στην Παραμυθιά. Με κατάλογο που κρατούσε ο Μαζάρ Ντίνο, επικεφαλής της τοπικής «τσάμικης αστυνομίας», συνελήφθησαν 53 κάτοικοι της κωμόπολης και κλείστηκαν στο υπόγειο του δημοτικού σχολείου. Από τους 53 συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι τέσσερις. Τα ξημερώματα της 29ης Σεπτεμβρίου οι 49 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στο χωράφι του Τσαμάτου στην συνοικία Άγιος Γεώργιος της Παραμυθιάς και εκτελέστηκαν από απόσπασμα που αποτελούσαν οκτώ Γερμανοί στρατιώτες και έξι Τσάμηδες οπου συμφωνα με το Μαγερ και τους ντοπιους συμμετειχανε ακομα και στο εκτελεστικο αποσπασμα.

ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟ
https://books.google.gr/books?id=_Hpr-PK39UkC&printsec=frontcover&hl=el&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q=%20Helmut%20G%C3%B6tte&f=false

ΣΥΜΦΩΝΑ [ΚΑΙ] ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ [ΤΩΝ 49 ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ] ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ.

Γράφει ο μάγερ τόμος α σελ 290
Για Οκτώμβρη 43, 105 άτομα εκτελέστηκαν και σύμφωνα με την ιστορικό Νάσση, στις εκτελεσείς συμμετείχαν πολλές φορές οι Τσάμηδες.
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
ΜΕΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ – ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ 56
ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ.

ΤΟ ΤΡΙΜΗΙΝΟ
ΑΥΓΟΥΤΟ –ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ΤΟΥ 1943 ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ, ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΓΚΟΤΟΒΟΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΕ ΣΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ…
ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ
ΛΕΗΛΑΣΙΕΣ
ΠΙΑΣΙΜΟ ΟΜΗΡΩΝ
ΚΑΚΟΠΟΗΣΕΙΣ
ΚΑΨΙΜΟ ΧΩΡΙΩΝ
ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ
ΠΟΤΕ ΛΕΗΛΑΣΙΕΣ ΧΩΡΙΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΙΚΩΝ
ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Η ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ.

Αλβανοτσαμηδες είπε...

Καταρχην λιγες επισημανσεις και λιγα ερωτημετα που θα διαλευκανουν αρκετα το τοπιο.

Α ] Ειναι γνωστο
οτι η δυτικη Ηπειρος ηταν απο τις ελαχιστες περιοχες της Ελλαδας
στις οποιες δεν καταγραφηκε η υπαρξη
καμια ελληνικης ενοπλης δωσιλογης ομαδα στο πλευρο των Γερμανων
ειτε επισημης ειτε ανεπισης .

Αυτο γιατι ,το ρολο αυτο στη δυτικη Ηπειρο ειχανε αναλαβει αποκλειστικα οι ενοπλοι Αλβανοτσαμηδες

Β ] Τι απεγινα οι Εβραιοι της Παραμυθιας-ανεπισημη πρωτευουσα της ημιαυτονομης Θεσπρωτιας κατα τη περιοδο 1943-44 ;;;;

[Απο το ημερολογιο του Παραμυθιωτη Κραψιτη ]
Φεβρουάριος 1943: Από του τέλους του ΙΘ’ αιώνα είναι εγκατεστημένες στην Παραμυθιά Εβραϊκές Οικογένειες. Σήμερα είναι μόνιμοι κάτοικοί της οι εξής:
α) Εζρά Μπακόλα, τώρα με την Μπαλκούλα, τρίτη σύζυγό του,
β) Νισήμ Μπακόλας του Εζρά,………
Χαΐμ Χατζόπουλος, με τη μητέρα του Χανούλα, τη σύζυγό του και τα δύο ανήλικα τέκνα τους.
Όλοι τους είναι οι καλύτεροι έμποροι υφασμάτων της πόλεως. Πρόσθετα ο Νισήμ Μπακόλας ασχολείται σε έκταση με το χονδρεμπόριο …….
Συνειδητοποιούν τους κινδύνους με τους διάφορους εκβιασμούς που τους γίνονται από τους μωαμεθανούς κλπ. και κατορθώνουν σιγά σιγά να μεταφέρουν με φορτηγά αυτοκίνητα στα Ιωάννινα, όλα τα εμπορεύματά τους. Τελικά, αυτές τις μέρες, έφυγαν (τμηματικά) όλοι τους για τα Ιωάννινα, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα.
ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΩΣΤΕ
ΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΕ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΚΑΤΟΧΗ.

Η ΦΥΓΗ ΤΟΥΣ ,ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 1943 ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ
ΔΗΛΑΔΗ ΑΚΟΜΑ ΕΠΙ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ
ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
ΟΤΙ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
ΠΟΥ ΣΤΡΕΦΟΤΑΝΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΠΟΥ ΧΑΛΑΓΕ ΤΗΝ »ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ»’ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ
[ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΤΗΣ ΓΛΥΚΗΣ , ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΚΛΠ ]
ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΗΡΑΝΕ ΤΑ ΟΠΛΑ »’ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΔΕΣ» ΟΠΩΣ ΑΝΑΛΗΘΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥΣ.


Αλβανοτσαμηδες είπε...

Ως γνωστο την Ηπειρο
και συγκεκριμενα εντος αλλα και στα ορια
της λεγομενης »Τσαμουριας»»
περα απο τις λεηλασιες χωριων
σε Φαναρι , Παραμυθια και ορεινα Φιλιατοχωρια
ειχαμε επιπλεον στην υπολοιπη Ηπειρο οχι μονο λεηλασιες
αλλα και κανονικα ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ χωριων
οπως στο Κομμενο , στους Λιγκιαδεςκλπ
ομοια με τα περισσοτερο γνωστα στο ευρη κοινο εγκληματα πολεμου
οπως του Διστομου και των Καλαβρυτων.
Με λιγα λογια και οπως ορθα γραφτηκε παραπανω
στην Ηπειρο συνεβησαν πολλα εγκληματα κατα αμαχων και μαλιστα
εχουμε , αναλογικα, τα περισσοτερα λεηλατημενα χωρια απο οποιοδηποτε αλλο μερος της Ελλαδας.
Για καποιον ανεξηγητο ομως λογο στα μουσουλμανικα χωρια της Τσαμουριας ,
στο τριγωνο Φιλιατες ,Παραμυθια,Μαργαριτι ,
οπου η τεραστια πλειοψηφεια ηταν χωρια Αλβανοτσαμηδων ,καθ ολη την τριετια 1941-1944 [οταν φευγανε οι Γερμανοι απο την Ηπειρο ]
δεν καταγραφηκε ΟΥΤΕ ΕΝΑ χωριο αλβανοτσαμηδων λεηλατημενο-καμμενο απο τα κατοχικα στρατευματα , ειτε Ιταλους [ ως το 1943 ] η Γερμανους [1943-44],
αλλα και ουτε ενας Αλβανοτσαμης που να »»στηθηκε στο αποσπασμα »’ απο τα κατοχικα στρατευματα.
Αυτο θα επρεπε να προβληματιζει πολλους……

Ενα χωριο τα χρονια εκεινα »λεηλατουνταν» ως αντιποινα απο τα κατοχικα στατευματα για δυο κυριως λογους

α]Αν αυτο το χωριο ,αποδεδειγμενα
η με βαση ενδειξεις
,ενισχυε μια ομοεθνη »ανταρτικη-αντικατοχικη οργανωση που δρουσε στα περιχωρα του.

β]Ειτε αν αυτη η ομοεθνης ανταρτικη οργανωση σκοτωνε Γερμανους στρατιωτες σε καποια ενδρα η μαχη η εκτελουσε αιχμαλωτους στρατιωτες

Τοτε οι Γερμανοι ως αντιποινα καιγανε το χωριο αυτο [ακομα και αν δεν υποστηριζε τους ανταρτες ]
η και εκτελουσανε μερος η ολους τους κατοικους του μονο και μονο λογω ιδιας εθνικοτητας και αρα »συνυπευθυνοτητας» συμφωνα με τη ναζιστικη λογικη .

Το οτι αυτο ποτε δεν συνεβη στα Αλβανοτσαμικα χωρια της Θεσπρωτιας
δειχνει καποια πραγματα…

α]Οτι »η τεραστια πλειοψηφεια τους»
[οπως επι λεξη αναφερουν και τα εγγραφα του ΕΑΜ ΕΛΑΣ αλλα και τα γερμανικα εγγραφα ]
ειχε ταχθει στο πλευρο των Γερμανων
[ η στη καλυτερη περιπτωση [υπηρξανε και τετοιες περιπτωσεις μειοψηφικες ομως ] δεν ειχε ανοιχτα ταχθει εναντια τους δηλαδη ηταν »’ουδετεροι»’]

β]Οτι καμια τετοια ενοπλη αντιγερμανικη Αλβανοτσαμικη ομαδα
δεν εδρασε στη κατοχικη Τσαμουρια εναντιων Ιταλων η Γερμανων.
Και μαλιστα σε μια περιοχη που δρουσανε
δυο τετοιες ελληνικες ομαδες
Ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ [πανω απο το Καλαμα , στα Φιλιατοχωρια και ως τα συνορα]
Ο ΕΔΕΣ [στα ορη της Παραμυθιας και του Σουλιου]

Ετσι εξηγηται το γιατι ειχαμε τοσα πολλα χωρια λεηλατημενα στη περιοχη [αλλα και σε ολη την Ηπειρο ]
ολα μα ολα ομως ηταν χωρια Ελληνων και οχι Αλβανων.

Αλβανοτσαμηδες είπε...

Ετσι εξηγηται και γιατι οσοι ομηροι πιαστηκανε
κατα τις εκκαθαριστικες επιχειρησεις του Αυγουστου του 1943
αλλα και αργοτερρα
ηταν ΜΟΝΟ Ελληνες και ουτε ενας Αλβανος [ Μάγερ, 2009, Α΄, σ. 289 – 290, Β΄, σ. 10, Έκθεσις, σ. 133. Μεταξύ των αιχμαλώτων δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος ]

Δηλαδη περα απο τα Γερμανικα αρχεια και η ιδια η λογικη αποδεικνυει οτι η πολυ μεγαλη πλεοψηφεια των Αλβανοτσαμηδων ταχθηκε στο πλευρο των Γερμανων Ναζι το 1943-44.

Τα ιδια τα γερμανικα αρχεια ομως
αναφεροντε σε αυτη τη συμμαχια των κατοχικων στρατευματων
οχι με »»μια μεριδα»» των Αλβανων της Τσαμουρια
αλλα με την τεραστια πλειοψηφεια των Αλβανοτσαμηδων της περιοχης ,
οπως ακριβως αναφερουν και τα εγγραφα του ΕΑΜ ΕΛΑΣ .

Αναφερει ο Γερμανος Συνταγματαρχης Γιοσεφ Ρεμολντ στα Γερμανικα εγγραφα που παρουσιαζει στο βιβλιο του καθηγητη Γκοτοβου
»»’Οι μονοι που μας υποστηριζουν στον αγωνα μας εναντιων των ανταρτων ειναι οι Αλβανοι»
»Τα κρυσφηγετα των Αλβανων εντοπιστηκαν με την βοηθεια των Αλβανων και εκκαθαριστηκαν »
»Το Συνταγμα μου και οι Αλβανοι ειχανε απωλειες κατα τη διαρκεια των επιχειρησεων»’
Μετα τα γεγονοτα του Φαναριου , σε σήμα του ο Γερμανός διοικητής επαίνεσε τα ένοπλα τσάμικα τμήματα γιατί «με τις γνώσεις τους για την περιοχή» είχαν «αποδείξει πλήρως την αξία τους στις αναγνωριστικές επιχειρήσεις» της Βέρμαχτ.

Πραγματα που δειχνουν οτι,
πολυ η μεγαλη πλειοψηφεια τους ειχε παρει το μερος των Γερμανων και Ιταλων και οχι
''η ηγεσια τους''
η
''μια μικρη μεριδα τους''

οπως αναπαραγει η προπαγανδα τους.

Αλβανοτσαμηδες είπε...

Λιγα λογια απο περιηγητες της εποχης Ελληνες και ξενους για τη φυλη των Αλβανοτσαμηδων ,που εν μερει δικαιολογουν και την ιστορικη τους πορεια στο Θεπσρωτικο χωρο»’



»’Οι Τσάμηδες …..είναι θρήσκοι, αλαζόνες
και ορμητικότεροι από τους άλλους εις τους πολέμους, όστις όμως ανθέξη την πρώτην ορμήν των, εύκολα τους τρέπει έπειτα εις φυγήν, επειδή είναι καθ΄ υπερβολήν αμφιρρεπείς` δεν φυλάττουσι τόσον τας συμφωνίας και υποσχέσεις,»»[Περαιβος ,αγωνιστης του 1821 ]

»’Οι Οθωμανοι της Τσαμουριας ειναι εις το ακρο θρησκομανεις ,διαφεροντες πολυ των αλλων Οθωμανων»’
[Σουλιωτης Κουτσονικας ]

»’Των Τσαμηδων εν γενει ο φανατισμος προς τον ισλαμισμο υπαρχει βαθυτατος , και ο χαρακτηρ αυτων γλισχρος και ψευδεις»’...
»’ευφυεις και μαχιμοι αλλα και λειαν δυσυποληπτοι και πλεονεκται , ωστε ουτε παρα τοις ομοθρησκοις τις χαιρουσι τας πιστα δια το γλισχρον και δολιον χαρακτηρα»»[Αραβαντινος αγωνιστης του 1821]

»Οι Τσαμηδες ειναι πανοπλοι με πολυτιμα οπλα»
[Βολντκαμφ]

»’Οι Τσάμηδες είναι πολύ φανατικοί μουσουλμάνοι της σουννιτικής ομάδας»’
»»Οι άντρες εδώ είναι άγριοι, υπερβολικά φανατικοί»»
[Ο Αλσατός στρατιώτης και συγγραφέας, Samson Cerfbeer de Médelsheim (1777-1826),]

Ενω υπηρχανε και παροιμιες
Στον ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΧΩΡΟ-ΝΟΤΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ
»Τσαμ παμπες με θηκ να μες»’-»Ο Τσαμης ειναι παμπεσης και εχει το μαχαιρι στη μεση»’

Γενικα σε γενικες γραμμες ηταν μια φυλη
α]των οπλων – του πολεμου
β]Φανατικοι μουσουλμανοι


Eτσι εξηγηται σε ενα βαθμο ,
το γιατι πηρανε μαζικα μαζικα το μερος των κατακτητων και εστραφησαν εναντιων των Ελληνων.

Ανώνυμος είπε...

Παράλληλα στις 23 του ίδιου μήνα ένοπλοι της μειονότητας (κυρίως από τη Λιόψη) συμμετείχαν, ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ , στην πυρπόληση της Σαγιάδας43 την οποία σύμφωνα με γερμανική αναφορά υπεράσπιζαν τριάντα αντάρτες44, προφανώς Ελασίτες.[[43]Μανώλης Γλέζος, Εθνική Αντίσταση 1940-1945, Στοχαστής, 2006, Β΄, σ. 938, Ιωάννου, 2004, σ. 29.
[44]Σωτήρης Τσαμπηράς, Ας μη βρέξει ποτέ, Ελληνική Ευρωεκδοτική, Αθήνα 1985, σ. 164.]

ΣΥΝΕΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΕΣ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΟΤΙ
»’ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΠΟΛΕΜΑΓΑΝΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΜΟΝΑΡΧΟΦΑΣΙΣΤΑ ΖΕΡΒΑ»’
ΑΦΟΥ ΠΟΛΕΜΑΓΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΑΜ ΕΛΑΣ
ΚΑΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
ΓΙΑΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΣΑΝΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ
ΕΞΙΣΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
ΑΦΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΩΓΜΟ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ
ΣΕ ΚΟΙΝΕΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ .

Μια άλλη ενδιαφέρουσα και όχι τόσο διαδεδομένη πτυχή του δοσιλογισμού των Τσάμηδων της Θεσπρωτίας είναι και η δράση τους εντός αλβανικού εδάφους. Συγκεκριμένα, την 23η Αυγούστου του 1943, αμέσως μετά την καταστροφή της Σαγιάδας, το 1ο τάγμα του 99ου γερμανικού συντάγματος επιτέθηκε στην Κονίσπολη (η σημαντικότερη κωμόπολη της αλβανικής πλευράς της Τσαμουριάς) μαζι με Αλβανοτσαμηδες της Θεσπρωτιας ,
την οποία υπεράσπιζαν γύρω στους 150 αντάρτες Tσαμηδες της Αλβανιας ,Βορειοηπειρωτες και αλλοι Αλβανοι [ Meyer, Hermann Frank (2008). Blutiges Edelweiß:]
. Η όλη επιχείρηση είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της Κονίσπολης, το θάνατο 50 ή 60 Αλβανών και – σε αντίθεση με τη Σαγιάδα που καταστράφηκε ολοσχερώς – την πυρπόληση κατά κύριο λόγο επιλεγμένων οικιών που υποδείχτηκαν από τους Τσάμηδες[[51]Μάγερ, 2009, Α’, σ. 291 – 292]

ΔΗΛΑΔΗ ΑΦΟΤΟΥ ΚΑΨΑΝΕ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗ-ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΣΑΓΙΑΔΑ, ΠΕΡΑΣΑΝΕ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΨΑΝΕ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΚΟΝΙΣΠΟΛΗΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΑΝΕ ΤΟ ΑΝΤΕΡΤΙΚΟ

ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ 1944 ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΣΕ »ΚΟΙΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ» ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΗΣΑΝΕ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΥΣ.

Λίγους μήνες αργότερα σχηματίστηκε, με τη στήριξη των γερμανικών δυνάμεων, τάγμα ασφαλείας 1000 ανδρών που υπό την ηγεσία του Νουρί Ντίνο συμμετείχε τον Ιανουάριο του 1944 στην εκκαθαριστική επιχείρηση Χόρριντο που διεξήχθη κυρίως εντός αλβανικού εδάφους και επέφερε το θάνατο 500 ατόμων. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, ο Ντίνο και οι άνδρες του έδρασαν στην περιοχή της Κονίσπολης52. Στη συνέχεια, ο Ντίνο έδρασε από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο του 1944 στην περιοχή του Αργυρόκαστρου ως επικεφαλής περίπου 700 ανδρών, 300 από τους οποίους προέρχονταν από τη Θεσπρωτία53.

52]Μάγερ, 2009, Β’, σ. 115.

[53]Αθανάσιος Γκότοβος, Τσάμηδες, το τάγμα Νουρί Ντίνο, Άρδην, 8 Ιουνίου

Ανώνυμος είπε...

ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΙΔΟΣ Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ,
Ο ΝΤΙΝΟ ,
ΗΔΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1943 ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ-ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΙΛΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ , ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ,
ΟΠΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΑΝΕΦΕΡΕ ..

»Αυτά τα άτομα πρέπει να είναι πιστοί και δοκιμασμένοι φίλοι της Ιταλίας, …. . με σκοπό να διεξαγάγουν ένα ανηλεές κυνηγητό στους αντάρτες και τους φίλους των και εν ανάγκη να καταστρέψουν τις εστίες τους και τα χωριά που τους βοηθούν αρχίζοντας από το Curvelesi.

ΜΙΛΑΕΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΧΩΡΙΩΝ ΑΛΒΑΝΙΚΩΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΠΩΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΒΕΛΙΕΣΙ ΤΣΗ ΝΟΤΙΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ .
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΡΑ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΕΥΚΟΛΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΥΣΑΝΕ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΣΑΝΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ Ο ΝΤΙΝΟ ….
»’Εάν δεν θεωρηθεί σκόπιμο να γίνει αυτό από μέρους των Ιταλικών δυνάμεων, δεν θα είναι δύσκολο να πετύχουμε τον σκοπό με τον σχηματισμό των 6.000 εθελοντών Τσαμουριωτών και Κοσοβάρων που είναι πραγματικοί φίλοι της Ιταλίας .»’

ΔΗΛΑΔΗ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΕΝΟΠΛΟΙ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΘΑ ΔΡΟΥΣΑΝ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΣΥΝΕΒΗ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΣΕ ΚΟΝΙΣΠΟΛΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΒΕΛΕΣΙ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ .

ΕΝ ΤΕΛΕΙ
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΣΚΙΠΕΡΙΑΣ.
Αφού αρνήθηκαν να πολεμήσουν από την πλευρά των κομμουνιστών στον εμφύλιο πόλεμο, χαρακτηρίστηκαν ως «αντιδραστικοί», «εγκληματίες πολέμου», «δολοφόνοι των Ελλήνων», «συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων» από το καθεστώς των Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας και επίσης διώκονται σε κάποιο βαθμό. [32] [93] Θεωρείτω «εχθρικός πληθυσμός» και μαύρο πρόβατο στην «ηρωική αντίσταση του αλβανικού λαού» [6a]
ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝΕ ΜΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝΕ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ
ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΛΒΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΠΟΥ ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.

AΦΟΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΚΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ [ ΚΑΙ ΑΥΤΟ]
ΩΣ ΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΩΣ ''ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ''.


[6a]Mπαλτσιωτης,Οι μουσουλμανοι Τσαμηδες της βορειοδυτικης Ελλαδας 2011
[93] Kretsi, Georgia (2002). «Ethnologia Balkanica». Εφημερίδα για τη Νοτιοανατολική Ευρωπαϊκή Ανθρωπολογία . 6 : 171-195.

kgrek είπε...

Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ αναγνώστης μου έστειλε χθες μία σειρα ενδιαφέροντων σχολίων. Επειδή εδώ και κάποιο καιρό σημείωσα στις παρατηρήσεις μου στην πρώτη σελίδα ότι σχόλια ανωνύμων δεν θα δημοσιεύονται ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ να μαζέψει και να παντρέψει το σύνολο των σχολίων του στελνοντάς μου ένα ενιαίο κειμενο για δημοσίευση στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση kongrek@gmail.com και εγώ θα αναρτήσω το άρθρο του με το ονοματεπώνυμό του ή τηρώντας την ΑΝΩΝΥΜΙΑ του αν το επιθυμεί. Μία μονο παράκληση. Το άρθρο του να μου σταλλει από e-mail όπου θα μπορώ να του απαντήσω για να συννενοηθούμε για την δημοσίευση. Από μέρους μου θα τηρηθεί η ανωνυμία του εφ'οσον το επιθυμεί. Ευχαριστώ

Ανώνυμος είπε...

ok θα δω τι μπορω να κανω.