Translate -TRANSLATE -

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

ΕΜ. ΛΥΚΟΥΔΗ : ΠΤΕΡΩΤΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ



ΠΤΕΡΩΤΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Πτερωτοί μετανάστες είναι τα αποδημητικά πουλιά.
Νομζω ότι είναι πρόβλημα άλυτο και όχι μόνον για εμὲνα - γιατί, ενώ όλα τα μαστοφόρα τα έκαμε ο Θες για να ζουν και να πεθαίνουν όπου γεννηθούν, χωρς να ζητούν την ευτυχα περιπλανώμενα κάθε χρόνο στις διάφορες ηπερους, τα περισσότερα πουλι δεν μπορούν να ζήσουν, χωρς, να επιχειρούν κάθε χρόνο τα εναερία ταξίδια πολλών χιλιάδων μιλιών.
Εις άλλα πάντοτε είναι απαραίτητη η θερμοκρασία των τροπικών. Εις άλλα αρκεί η θερμοκρασία της Αιγπτου και γενικότερα της γραμμής όλης της βόρειου Αφρικής έως εις τα άκρα του Μαρκου. Αυτ όλα λοιπόν το καλοκαίρι ζητούν την ιδία θερμοκρασία στην Ευρπη, άλλα εις την μσην και άλλα στην βόρεια.
Στον τόπο μας μάλιστα πολ λγα είναι τα πουλι, τα οποία - όπως η πρδικα, το αγριοπερστερο, ο σπουργτης, ο κατσιλιρης, και λγα άλλα - εκτιμούν, όπως πρπει, τα θέλγητρα της στγης μονμου εστίας. Διτι σχεδόν όλα - εκτός ολγων - τα πουλι, όπου  κυνηγιούνται στην Ελλάδα, είναι πουλιά, που ή έρχονται από βόρεια κλματα, που τα σφγγουν οι μεγλες ψχρες, για να ξεχειμωνισουν εδώ, ή περνούν από τον τόπο μας καθώς έρχονται από τα νότια την άνοιξη για βορειότερα κλματα και κατεβανουν στις αρχές του φθινοπρου με αντίθετο δρομολγιο.
Αλλά κάνεις να μη νομσει ότι τα ταξίδια αυτ του φτερωτού κσμου γνονται χωρς περιπτειες, χωρς κινδνους, χωρς καταστροφές. Πολλς φορς πφτουν στην θλασσα από εξάντληση, άλλοτε τους δνουν συνολικ θνατο το χαλάζι, οι καταιγδες, οι τυφνες, πτε πνω στα κματα των θαλασσών και πτε πνω σε βρχους, που τα στριφογυρίζουν μέσα σε σίφωνες και τα συντρβουν. Άλλοτε πλι πφτουν σον πυκν σγνεφο εξαντλημνα πνω σε καρβια, στις κεραίες τους, στις κορυφς, στο κατστρωμα, στα τσιμποκια, όπου βρουν.
Και για μια από αυτές τις καταστροφές μπορώ να προσφρω την μαρτυρα μου ως αυτπτης μρτυρας.
Βρισκμουνα πάνω στο πολεμικό «Σαλαμς» σαν νακριτς. Πλέαμε μεταξ Ρόδου και Καρπάθου. Ήταν πρω της 31ης Αυγοστου. Θυμάμαι την μρα, γιατί την σημεωσα στο ημερολγι μου. Ήμουν πνω στην γφυρα και είδα τον  κελευστ που βρισκόταν στο πηδάλιο να παρατηρεί με προσοχ τη θλασσα  μπροστά μας. Πήρε τα κυάλια και αφού κοίταξε καλά, μου είπε:
- Περεργο! Η θλασσα σε αρκετή έκταση είναι κιτρίνη σαν να είναι στρωμνη με ψθες.
Όταν πλησισαμε, πλέαμε πλέον ανάμεσα σε μυριδες πνιγμνα ορτκια που εππλεαν. Ρίξανε κουβάδες και ανσυραν μερικά. Είχε αρχσει η σήψης των. Ανάδιδαν τρομερή δυσοσμία, όσο διαστημα κάναμε να βγούμε από την έκταση αυτ, που δεν ήταν μικρή. Τότε θυμήθηκα ότι πριν τρεις μέρες στην Ρδο, που ήμασταν αγκυροβολημνοι, όλη την νκτα πνεε σφοδρτατος άνεμος με ατελείωτη βροχ.
Αλλά για εμένα το μεγαλύτερο μυστήριο της φσης του κσμου δεν είναι τσο τα μεγλα, τα δυνατ πουλι.
Μου γεννούν απορα, μου εμπνουν θαυμασμ οι μικροσκοπικο ταξιδιώτες του αέρα, που περνούν βουν και κορυφς και σχζουν τον αέρα υπερπντιοι, πνω απ’ τα κματα των θαλασσών χιλιδων μιλων, που τν Αύγουστο ως τον Οκτβριο πετούν στον τπο μας σε δνδρα, σε θμνους, σε αγκθια. Αποδημητικά είναι επσης μερικ μικροσκοπικ χειμωνιτικα πουλι, έμψυχα μικρ χρωματιστ λουλουδκια, που νομζεις ότι φθνει η πλον αδνατη αυρα, μια ανασαμι ελαφρά του αέρα, για να τα αρπξει και να τα εξαφανσει σαν ποπουλα.
Πώς ταξιδεουν ο δρυοκολπτης, ο κοκκινολαμης και τόσα άλλα πουλάκια, που χωράνε μσα σε ένα καρδι, και προ πάντων τα πρασινοκτρινα πουλκια, που συχνζουν στ’ αγκθια μικρτερα και από το λουλοδι του αγκαθιού και που μοιζουν σαν πεταλουδτσες με ποπουλα, αβρ παιγνιδκια της δημιουργας;
Και όμως και αυτ, χαριτωμένα μικρ στολίδια των πράσινων κλαδιών, που λικνζονται με το ελαφρό φσημα -λουλοδια κα αυτ- διασχζουν ηπερους και περνούν από πνω από ψηλ κορφοβονια και από τη βο μανιασμνων κυμτων, σε απραντα πελγη με ολμαυρο ουραν και κτω από τη λμψη των αστραπών για να φτάσουν στο άγνωστο τρμα του δρμου, που τους δεχνει μπρός στα ματκια τους, μτια σαν ψιλς χανδρτσες, το ένστικτο!
Εμμ. Λυκοδης
«Γύρω ες τν τόπον μας»
(Διασκευή στην καθομιλουμένη κγ)

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

O Εμμανουήλ Λυκούδης (1849 - 13 Οκτωβρίου 1925*) ήταν Έλληνας νομικός και λογοτέχνης.
Γεννήθηκε το 1849 στο Ναύπλιο. Πατέρας του ήταν ο Στυλιανός Λυκούδης, κερκυραίος από παλιά βυζαντινή οικογένεια και μητέρα του η Μαρία Κυδωνάκη-Καλλέργη από την Κρήτη. Φοίτησε σε σχολεία στη Χαλκίδα και στον Πειραιά και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1872 αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Στη συνέχεια εντάχθηκε στο δικαστικό κλάδο και υπηρέτησε στην Ερμούπολη, στην Άμφισσα και στο εφετείο Αθηνών. Ήταν υποστηρικτής του Χαριλάου Τρικούπη. Το 1890 με πρόταση του πήρε μέρος στη σύνταξη του σερβικού εκλογικού συστήματος. Από το 1896 έως το 1905 ήταν νομικός σύμβουλος του κράτους και της Εθνικής Τράπεζας ως το τέλος της ζωής του. Μετά την παραίτηση του από το δημόσιο τομέα άσκησε τη δικηγορία ως το 1917. Συνεργάστηκε ως αρθρογράφος και επιφυλλιδογράφος με πολλά περιοδικά και εφημερίδες και πραγματοποίησε οικονομικές και νομικές μελέτες
Ήταν παντρεμένος με τη Δήμητρα Μπάλτση. Απέκτησε δύο παιδιά, τον αντιναύαρχο και ακαδημαϊκό Στυλιανό και τη Μαρία που παντρεύτηκε τον Αθανάσιο Μιαούλη. Πέθανε στην Αθήνα το 1925 από αρρώστια του ουροποιητικού συστήματος.
Λογοτεχνικό έργο
Ο Εμμανουήλ Λυκούδης ανήκει στους πεζογράφους της λεγόμενης λογοτεχνικής γενιάς του 1880. Έγραψε κείμενα κυρίως στην καθαρεύουσα και σε μια συντηρητική δημοτική. Ήταν μέλος και πρόεδρος το 1875 του φιλολογικού συλλόγου Παρνασσός. Το μεγαλύτερο μέρος του αφηγηματικού του έργου δημοσιεύτηκε στα έντυπα με τα οποία συνεργάστηκε. Άρχισε να το εκδίδει μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του. Το 1923 τιμήθηκε με το Εθνικόν Αριστείον των Γραμμάτων και των Τεχνών
Το έργο του κινείται στα ευρύτερα πλαίσια της ελληνικής ηθογραφικής παραγωγής, με τη διαφορά πως τοποθετεί τη δράση των έργων του σε αστικό περιβάλλον. Όλα του τα έργα είναι γραμμένα με επιμέλεια αλλά είναι ψυχρά και χωρίς πνοή. Κυριαρχούν τα ανθρωπιστικά αισθήματα, η συμπάθεια του συγγραφέα προς τους ήρωες του και το πεσιμιστικό πνεύμα.
Εργογραφία
    Διηγήματα 1920
    Κίμων Ανδρεάδης - Οι νεμρώδ της Λαυρεωτικής 1920
    Το σπιτάκι του γιαλού 1920
    Οδοιπορικαί εντυπώσεις και αναμνήσεις - Ανάλεκτα 1920
    Σελίδες· Ποικίλα 1921
    Γύρω εις τον τόπον μας - Διηγήματα 1921
    Ψαράδικες ιστορίες 1921
    Αλήθειαι συκοφαντούμεναι ως παραδοξολογίαι 1922
    Το κυνήγι· Κυνηγετικες ιστορίαι 1922
    Νέα Διηγήματα χ.χ.
    Διάττοντες (μετά θάνατον) 1929
Πηγές
    Βιογραφία από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
*Πέθανε το 1925 και όχι το 1924, όπως σημειώνουν οι πιο πολλοί από τους γραμματολόγους. Αναφέρεται και στη Βασική Βιβλιοθήκη Αετού, , σειρά πρώτη, τ. 21, σελ. 155

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Δεν υπάρχουν σχόλια: